Embriyonun Rahime Yerleşmesi

Embriyonun rahime yerleşmesi ; İmplantasyon . Yardımcı üreme teknikleri ile günümüzde kısırlık sorunu yaşayan çiftlerin büyük bir çoğunluğunda gebelik sevinci yaşanabilmektedir. Ancak henüz tedavilerde gebelik şansı belirli yüzdelerle kısıtlı kalmakta ve tedaviye giren çiftlerin tamamında yüz güldürücü sonuçlar elde edilememektedir.

Hiçbir problemi olmadığı bilinen çiftlerde, her adet görme (siklus) başına gebelik elde edebilme şansının %20 seviyesinde olduğunu bilmekteyiz. Doğa, kendi düzenine göre doğurganlığa belirli bir kısıtlama getirerek her ay çocuk sahibi olma şansını belirli bir düzeyde tutmaktadır. Yardımcı üreme tekniklerinde bu kısıtlamaların bazılarını aşarak iyi kalitede bir embriyoyu rahim içerisine yerleştirmekteler. Bu yardımlar ile gebelik şansını ancak %60-70 seviyesine çıkara bildiğimizi ve hala %100’lük verime ulaşamadığımızı görmekteyiz.

Embriyonun Rahime Yerleşmesi nasıl gerçekleşiyor ?

Embriyonun rahim içerisine ulaşmasından sonra da hala bazı kuralların işlediğini ve başarı şansımızı bu seviyede tuttuğunu bilmekteyiz. Rahim içerisine tutunma yani implantasyonun hangi sırlar ile gerçekleştiğini henüz tam olarak bilinmemektedir. Embriyoyu dış ortamda günlük olarak takip edip aralarından gelişme kapasitesi en yüksek olanları seçmekte ve 2 veya 3 embriyo transferi ile gebelik şansını artırılmakta. Bu dönemde rahim içi zarı (endometrium) takip ederek belirli bir görünüm ve kalınlık kazanmasını beklenmektedir..

Embriyonun rahim içerisine transferinden sonra kapalı bir kutu içerisinde gerçekleşen olayları ancak belirli bir süre sonra yapılan kan tahlilleri ile takip edilmektedir. Embriyonun rahime yerleşmesi (İmplantasyon da bir araya gelmesi gereken iki faktör olduğunu biliyoruz. Bunlardan birincisi gebeliği oluşturacak olan embriyo, diğeri ise embriyonun barındırarak gelişimini sağlayacak olan rahim yüzeyi ( endometrium.) Bu iki faktörden hangisinin daha önemli rol oynadığı çok tartışılmaktadır.

Embriyonun Rahime Yerleşmesi için gerekenler?

Embriyonun rahime yerleşmesinde görev alan iki faktör, embriyo ve endometrium arasındaki etkileşim, embriyonun
implantasyon kabiliyeti veya endometriumun embriyoyu kabul gücü ne şekilde arttırılabilir?
Embriyonun gelişimi için kendisine en uygun kültür ortamlarında büyütülmesi, ileri gelişim kapasitesini arttırmaktadır.

Günümüzde, tüp bebek ortamlarında yeni gelişmeler ve ilerlemeler kaydedilmekte, embriyonun 5-6. günlere kadar dış ortamda büyütülmesi mümkün olmaktadır. Embriyonun dış ortamda 5-6. günlere kadar takip edilmesi ve blastosist aşamasında transferi ile hem gebelik şansı arttırılmakta hem de transfer edilen embriyoların sayısı azaltıldığı için çoğul gebelik riski de minimalize edilmiş olmaktadır. Embriyolar arasındaki gelişim yarışının 5-6. günlere kadar takip edilmesi sayesinde transfer edilecek embriyoların en yüksek implantasyon kabiliyetine sahip olan embriyolar olması sağlanmaktadır.

Ayrıca transfer döneminin, endometriumun embriyoyu kabulü için en uygun dönemde gerçekleşmesi, embriyo gelişimi ile endometrium gelişimi arasında da bir senkronizasyon yaratmaktadır. Ancak, blastosist transferlerinde, genç yaş hasta grubunda dahi gebelik şansının %100’e hiçbir şekilde ulaşmadığını görmekteyiz. Bu durum etken faktörlerin sadece en yüksek implantasyon kapasitesine sahip embriyoların seçimi ile kısıtlı kalmadığını göstermektedir.

blastosist

Embriyoların seçiminde, gelişim hızı dışında başka kriterler kullanılabilir mi?

İleri yaş kadınlarda oosit kaynaklı genetik problemleri embriyoya yansıması, transfer öncesi gerçekleştirilecek “preimplantasyon genetik tanı” uygulamaları ile tanımlanabilmektedir. Bu uygulamada, embriyonun bir hücresi gelişiminin 3. gününde alınmakta ve genetik olarak incelenmektedir. Tecrübeli eller tarafından gerçekleştirilen embriyo biyopsisi sonrasında embriyo eksik hücreyi hemen telafi ederek büyümesine hiçbir zarar görmeden devam etmektedir. İncelen hücre embriyonun genetik bir problem taşıyıp taşımadığını göstermekte ve hastaya sadece genetik olarak normal bulunan embriyolar transfer edilmektedir. Aynı uygulama sadece ileri yaş kadınlarda değil bir çok başka hasta grubunda da faydalı olmaktadır.