Tüp bebek başarı hikayesi : Topyekün Seferberlik

Merhaba ;

Bir süredir siteye girmiyorum çünkü 31 haftalık hamileyim. Keşke sitenin hamile kaldıktan sonrası için de bir bölümü olsa yine buradan takip etsek. Sitedeki deyimle savaşa devam ederken buradaki bilgilerden çok faydalandım ayrıca siz de benimle oldukça ilgilendiniz. Her şey için çok teşekkür ederim. Eğer uygun görürseniz savaşı kazananlar bölümü için ben de bir şeyler yazmak istiyorum.

Topyekün seferberlik:

Eşimle Ağustos 2006 da evlendik. O zaman 27 yaşındaydım. Evliliğimizin altıncı ayından sonra çocuğumuz olsun istedik. Ancak 4-5 ay geçmesine rağmen olmadı, çevremizde gördüğümüz kadarıyla hamile kalmak kimse için zor olmuyordu herkes istememelerine rağmen defalarca hamile kalıyordu!!!? Önce bir poliklinikte muayene oldum, tahlillerimi yaptırdım. Her şey çok normaldi hatta doktor muayeneden önceki hafta içinde çok güçlü bir yumurtlama olduğunu , zaten endişe etmek için en az bir sene geçmesi gerektiğini söyledi Folik aside başlamamı önerdi. Ben de olumlu duygular içinde ayrılarak beklemeye devam ettim. Fakat beklerken bir yılı da geçirmiştik. Artık endişe etmeye başlamıştım. Bu sefer doğrudan kısırlık konusunda deneyimli bir doktora gittik. Eşimden ve benden bütün tahliller istendi muayene oldum, her şeyin normal olduğu ama kesin teşhis için rahim filmi gerektiğini söyledi. Ben de her şey normalken üstelik ne bekarken ne de evliyken kadın hastalıkları konusunda hiçbir sağlık problemi yaşamamışken rahim filmi çekilmek istemedim. Hem biraz korktum hem de kendime yakıştıramadım. Biraz daha beklemek istedim. Beklerken ayın belli günlerine dikkat etmeye çalıştım. Ancak yine aylar geçti. Artık her regl dönemi ağlama nöbetlerine giriyordum bir türlü tedavi olmam gerektiğini kabullenemiyordum. Eşimin desteğiyle yine birinci basamak bir tıp merkezinde tedaviye başladık, rahim filmi çekildi yine her şey normaldi, yumurta takibine başlandı. Ancak bu konuda bi problem vardı. 4-5 yumurta varmış ama hepsi büyümeye çalışıyormuş ama hormon yetmediği için hiçbiri yeteri kadar büyümüyormuş. Klomen,ganophen başladık. Yumurtalar büyüdü. Hatta doktor benden çok hevesleniyordu ikiz olacak diye. altı ayda böyle geçti. aşılama aşamasına geldik. İğneler, bekleme dönemi derken sonuç olumsuz. Artık bu işi ciddiye almam gerektiğini anladım. Özel bir tüp bebek merkezine başvurduk. orada da tahliller yapıldı tüp bebeğe ne gerek var siz fazla sağlıklısınız aşılamayı bir daha deneyelim dediler. denedik, sonuç yine olumsuz. Bu sefer doktor rahim filminin güzel çekilmediğini laparoskopiyle araştırmayı önerdi. Nerden nereye gelmiştik. Aynı filmle aşılamadan önce fazla sağlıklıyken aşılamadan sonra şüpheli olduk. Aldık dosyayı tam teşekküllü bir hastanenin doktorları Prof. ve Doç olan Tüp bebek merkezine başvurduk. Muayeneden sonra yapılacak bir tedavi olmadığı istersek hemen tüp bebek işlemlerine başlayabileceğimiz söylendi. Hatta bu tahliller ve tedaviye rağmen nasıl başaramadığımız şaşkınlık yarattı. Yine iğneler olundu, Yumurtalar büyüdü, ancak 5 taneydi ve içlerinden sadece 2 si uygundu. Duyunca çok ağladım, sebebi buymuş demek ki foliküllerin içinde yumurta yokmuş diye düşündüm. Bana ikisinin de çok kaliteli olduğu mikroenjeksiyon yapılacağı söylendi. Yine sonuç olumsuzdu.

Artık iyice bunalmıştım. Hepinizin yaşadığı gibi hamileleri ve çocukları görmemek için alışveriş merkezlerine bile gitmiyordum. Gazetede her gün bir ünlünün hamile ve bebek haberleri yayınlanıyordu, üstüne birde erkek hamile kalmıştı. Kendimi başarısız ve yetersiz görüyordum. Umutlarım bitti. Bu işi sona erdirmeye karar verdim. Fakat eşim daha erken diyordu. Doktora şimdi ne yapalım diye sorduk. 4-5 ay bekleyin yine deneyelim dedi. Bizde 2009 Ekim ayında denemeye karar verdik. Haziran ekim arasında kendimi besiye çektim ısırgan tohumu ve çörekotu yağını pekmeze karıştırıp sabahları birer kaşık yiyordum, ayrıca gün içinde yediklerimin doğal olmasına dikkat edip kilo verdim, birde bu seferde olumsuz olursa aldığım hormonlar beni bitirmesin diye Solgarın Omnium hapını içiyordum. Eylül ayında uzun protokole başladık. Kontrollerde 9 yumurta görünüyordu. Yumurta toplama günü gelince 13 yumurta olduğu anlaşıldı. Bunların on tanesine işlem yapıldı ve sekiz tanesi tuttu. İşte bu mucizeydi. Her şey olumlu gidiyordu. Tabiki sadece 3 tanesi transfer edildi beşini de dondurduk. Beklemeye başladık. İlk kan tahlili olumluydu, Ama kimyasal gebelik olabilir diye ben sevinmedim. İkincisi de olumluydu ama inanmak için ultrasonda kalp atışlarını görmeliydim. O gün geldiğinde bir de baktık İki kalp atışı var. Üç ay geçsin kesin olsun diye etrafımdakilerin bile sevinmesine izin vermiyordum. Nihayet buraya yazmam da 31. haftayı buldu.

Darısı tüm isteyenlerin başına.

mekina35