lady q  


Çocuk İstiyorum Dayanışma Derneği – Tüp Bebek

Tüp bebek başarı hikayeleri : Çıkılmaz bir yolda önüme kocaman duvar çıkmıştı  sanki…

Tüp bebek başarı hikayeleri : Çıkılmaz bir yolda önüme kocaman duvar çıkmıştı  sanki…

Evvela  tedavi gören hanımlarımıza uğurlar ve bol sabırlar diliyorum..
Sizlere hikayemi anlatmak istiyorum. Evlendiğimde 26 yaşımdaydım …Her zaman çocuklara karşı çok hassas ve sevgi dolu olmuştum.Hayalimde kendi çocuğumu nasıl seveceğim,nasıl büyüteceğim diye düşünüp  hemen çocuk sahibi olmak istemiştim. Evlendikten 6 ay sonra hamile kalamadığımı fark ettim…Doktora gittim yumurtalarımı takibe aldılar. Yumurtalar gelişip büyüyüp çatlamıyorlardı. Doktor o ay çatlatma iğnesi ile tedavi yöntemini denedi. Gene olmadı. Etrafımdakiler “senin hamile kalamaman psikolojiktir” dediler…Kendimi sakinleştirdim ve her ay adet olacak mıyım,olmayacak mıyım ,hamile kalamayacağım mı diye takip etmeyi bıraktım…Alıp kenara koyduğum 10 tane hamilelik testini sakladım…hayatımı daha neşeli yaşamaya başladım ..Daha 6 ay olmuştu kendi kendime  hamile kalamıyordum .Doktorları  araştırmaya başladım…Hangi tedaviye ve nereden başlayacağımı  bilmiyordum . Herkes bir şeyler diyordu.
“Bunu yap hamile kalacaksın, bunu ye çocuğun olacak. Bu doktora git,o doktor iyi derken bunalıma girdim. En son özelde bir doktor tedavisine başladım. Doktor kan, hormon tahlillerimi inceleyip, rahim kalınlığını, yumurtaların büyümesini takip ettikten sonra “hamile kalmak için bir sorunun yok” dedi…” Bir de rahim filmi çektirelim” dedi… Rahim filmi çektirdik ve iki tüpümün de kapalı olduğunu anlaşıldı .Doktor bu tıkanıklıkla hamile kalamazsın  çocuk sahibi olmanın tek yolu tüp bebek yaptırmaktır  deyince  ayağımın altından yer kaydı ,dünyam karardı sanki bir anlık…kendimi tutamadım ağladım…1 hafta durmadan ağladım…bu tedavinin ne olduğunu bile bilmiyordum ..kendimi toparladım ve internetten araştırmaya  başladım bu sırada facebookta TÜP BEBEK TEDAVİLERI ÇİDER GRUBU önüme çıktı …İlk önce üye oldum bu gruba sonra gece gündüz açılan  postları,yazılan  yorumları  okumaya başladım .Artık o hale gelmiştim ki ,ev işleri ,yemek falan hiç bir şey yapmadan  saatlerce  bu gruptaki yazıları inceliyordum .Psikolojik olarak  kendimi bu tedaviye hazırladım,amma gene de içimde bir isyan,bir haykırış  vardı….NEDEN BEN? NEDEN İÇİMDE BU KADAR COCUK SEVGISI OLDUGU HALDA ALLAH BANA BU SEVINCI YAŞAMAYI  COK GÖRDÜ.?.. (şimdi o isyanları ettiğim için bin kere   tövbe  ediyorum )  Para biriktirdik ve ilk tedaviye başladım…Her iğne vurduğumda,her seferinde ilaçlar içtiğimde o kadar emin idim ki,bu tedaviyle ilk seferde çocuk sahibi olacağıma…hiçbir zaman aksini  düşünmedim nedense…Yumurtalar toplandı döllendi o sırada rahimimde su toplandı ve transfer edilmedi donduruldu. Moralim bozuldu…doktor iki adetten sonra gel dedi…Hayatta sabır edip beklemeyi sevmezdim her şey bir anda olsun isterdim amma, tedavi bana sabırlı olmayı öğretti …Bir ay adet oldum…İkinci ay adet olmayı beklerken gecikme oldu….evdeki testlerden 3 ünü kullandım amma maalesef hamile değildim. Doktorla görüşüp durumu anlattım bana adet sökücü ilaç verdi ve o ilaca başladım… İkinci adet olduktan sonra “artık bu son yolun sonuna geldik “dedim dondurulmuş miniklerimle kavuşma tarihini belirledik ve transfer edildi… Bir hafta boyunca yataktan kalkmadım.  Ben çok gezersem miniklerim düşer, tutunamazlar diye hep bir endişe vardı içimde.
10. cu gün idrar testi yaptım çok hafif çizgi görünce çok mutlu oldum. 15 günün  sonunda kan tahlili yaptırdım ,maalesef negatif sonuç aldım…Ben hep olacak diye düşündüm  kendimi hic negatife hazırlamadığım için bu bana büyük bir umutsuzluk getirdi .İnat ettim ve  beklemeden, ara vermeden adet olunca  ikinci dondurulmuş transferin yapılmasını istedim…bu defa  3 adet 5 günlük embriyo transfer edildi…10 .cu günün sonunda  idrar testi yaptım kaç defa her defasında yine ince çizgi vardı…bu defa oldu,tutundular dedim ve hemen kan tahlili verdim…değer 35 idi….Doktora bunu söyleyince “dur…acele etme…15 gün olduğunda tekrar kan ver ” dedi….12 ci gün tekrar kan verdim değer  15 lere düşmüştü ….neden böyle oldu diye içime bir korku düştü …15 ci gün artık kocaman bir negatif ile yüzleştim ..Bu defa ağlamayacağım dedim,amma elimde değildi…Ne yapacağımı bilmiyordum  çıkılmaz  bir yolda önüme kocaman duvar çıkmıştı  sanki…

Çok değişmiştim eskisi gibi değildim artık ..neşem gitmişti,evde bir hüzün ,gülmüyordum ,eğlenmiyorum .Hayat yoldaşım da bunun farkındaydı…hep destek oldu,hep söylerdi bana sen lazımsın çocuk değil ,kendini yıpratma diye teselli verdi….amma hiç kimseyi dinlemiyordum .Kafamı çocukla bozmuştum .Dondurulmuş bir embriyom kalmıştı .Bu da tutmazsa diye bir korku var idi içimde ve o zaman fark ettim ki,artık tedavi olmak istemiyordum .Hayatim,evdeki huzurum gittikçe kötüleşiyordu …Bir şeylerle  meşgul olma kararı aldım ve yeniden işe başladım .Mesleğim muhasebecilikti…İşten, yorgunluktan tedaviyi,çocuk bekleyişimi az da olsa unuttum.kendime çeki düzen verdim.Yavaş-yavaş neşemiz yerine gelmeye başladı…Her pazar günü tatil yapmak için bir yerlere   gitmeye başladık eski günlerdeki gibi …Tam 8 ay sonra tekrar tedavi olmak istedim.

Bu defa ilk tedavide yaptığım hataları yapmamaya başladım. Kafama takmadım, stresten tam uzak oldum, çalıştığım için tedavinin stresini yaşamaya vakit olmuyordu. Bu defa ki tedavimi Türkiye’de yaptırma kararı aldım ve ocak ayında tedaviye başladım…Türkiye Azerbaycan arasında kaldım…bir ay Türkiye’de tedavi oldum yumurtalar yerleştirildi , toplandı sonra Azerbaycan’a döndüm işime devam ettim…en neşeli bölümü  Azerbaycan’dan Türkiye’ye, Türkiye’den Azerbaycan’a araba ile seyahat etmek oldu…Ve iki ay sonra transfer için tekrar Türkiye’ye geldik.Transfer oldum ve hiç yatmadım.Transfer olduğumu ara sıra unuttuğum da olurdu…Tam 10 gün sonra pozitif cevap aldım,amma gene de sevinmedim erkendir diye…Transferin 12ci günü uçakla Azerbaycan’a döndüm.Her şey iyi gidiyordu .Ta ki,hamileliğimin 6ci haftasına  kadar. 6 ci haftamda kanamam oldu ve doktorlar yapacak bir şey yok yatmaktan başka…4 ay kalkmadan yattım ve 36 haftanın sonunda bebeklerimi sağlıkla kucağıma aldım… Bu tedaviyi  yapan hanımlara tavsiyem benim yaptığım hataları  yapmamalarıdır…Her şeyi oluruna bırakın..Siz ne kadar sakin ve neşeli olursanız tedaviden alacağınız cevap da bir o kadar  pozitif olacaktır…

SRT

 

Diğer tüp bebek başarı hikayelerini okumak isterseniz bu linke tıklayınız

 

 

 

 

Tüp bebek tedavileriniz için Çocuk İstiyorum Formu ile bize ulaşabilirsiniz.
 
 

..

 

ZİYARETÇİ YORUMLARI - 1 YORUM
BİR YORUM YAZ