Tüp bebek başarı hikayeleri ; 17 yaşımdan beri beklenen bebek tüp bebek ile geldi

Tüp bebek başarı hikayeleri ; 17 yaşımdan beri beklenen bebek tüp bebek ile geldi
21.07.2002 tarihinde evlendim . Evlendiğimin ilk yılından itibaren bebek istedim ve her ay bekledim. Bu bekleyiş 1 yıl , 2yıl, 3yıl derken 4 yıl oluverdi. Anladım ki artık bir doktora gitmem lazım, önce kadın doğum bölümüne gittim ama hiçbir problem yok yani çok uygun olur dedi doktor hanım.Rutin tetkikler, tahliller yaptık.1 yıl daha geçti ama sonuç hep aynı bu sefer tüp bebekle ilgili bir tedavi sürecine girdik.Evlendiğimden beri 6 yıl geçti ve ikamet ettiğim yerde bir tüp bebek merkezi açıldı. Oraya gitmeye başladım ve bu süre zarfında eşim benim hep yanımda oldu hep destek verdi. Onunda içi yanıp tutuşurken bebek bebek diye kendini hiç düşünmeden bana hep öğütler verdi. Olacak inşallah inşallah olucak …Allah büyük içimden bir ses öyle diyor derdi bana. Doktor bey bir sorun görmüyordu ve onun için ilk aşılama oldu. Ama bu sonuç hiç değişmedi değişmedi..Aynı hastaneye başka bir bayan doktor geldi ve ben onunla da görüştüm. Böylece ilk tüp bebek tedavisini uygulamaya karar verdik.
Eşimle birlikte bambaşka bir dünyada gibiydik tedavi süresince artık olacakmış gibi hissediyorduk.Fakat sonuç hep başarısız, hep hüsran.. Bir de anlatmak istediğim iki tane dünyalar güzeli bebek Elif Sıla ve Salih Kerem ikizlerine bakıyordum tedavi görürken yani eltimin ikizleri. Eltimin dedim ama onlar benim için çok ama çok özeller bebeklerim onlar benim. Bebek özlemimi onlarla gideriyordum bir manada..
Ben onları çok ama çok sevdim onlar da beni. Bana hep Eda anne dediler.20 günlüklerdi tanıştığımızda, anne baba çalıştıkları için benimle daha fazla zaman geçiriyorlardı. (NOT:Onlar bana anne dedikçe içim bir hoş oluyordu yavrum deyip sarılmakta çok güzeldi. Onlara canım feda hala aynı sevgiyi taşıyorum Elif’im ve Kerem’im için ,şu an 6 yaşındalar.)
Fazla ara vermeden ikinci tüp bebek tedavisine başladık aynı doktor hanım , aynı hastane. Değişik olan tek şey dondurulmuş embriyo olacaktı.Aynı aşamalardan tekrar geçiyordum iğneler ilaçlar.. 2 günde bir hastaneye gidiyorum saat 09.00 larda. Sonunda bebeklerimin transferi gerçekleşti. Bebeklerimin diyorum çünkü her seferinde 2 tane transfer oldu ve 12 günlük bekleyişler çok ama çok zordu.
Yine gebelik testi yine negatif, artık çok yorgunduk. Biraz ara verdik , bir müddet sonra yine aklımda hep bebek hayalleri başladı. Ve ben yavaş yavaş eşime yine tedavi istiyorum demeye başladım.
Bu arada ben ev hanımıyım eşim çalışıyor.Onun da böyle bir özet çıkartmasını çok ama çok isterim.Özet diyorum çünkü bu yazdıklarım sadece yaşadıklarımın özeti.Yaşamak yazmaktan çok daha zordu.Eşim artık yavaş yavaş yeni bir hastane araştırmaya başlamıştı.Tebdili mekanda ferahlık vardır dedik ve orası mı burası mı derken yaklaşık bir ay sonra eşim bana bir dernekten ve bir hastaneden bahsetti. Çocuk istiyorum derneği ve UMUT tüp bebek merkezi. İşten eve geldiğinde bu konuyu konuştuk.
Defalarca dernekte görevli Elif Hanımla görüştük ve en nihayetinde bir karar verdik. Umut tüp bebek merkezini seçmiştik.Ve nihayet Elif Hanım bizim için randevu almıştı.Oraya bundan yaklaşık 9 ay önce gitmiştik.Heyecanımızı sorarsanız çok ama çok fazlaydı.Doktor beyle sohbet ettik , sıcak bir sohbetti ben hemen başlamak istedim hazırlandım. Ama doktor bey senin acelen beni bağlamaz bakalım günlüğünde neler var dedi ve bu zamana kadar yaptıklarımız yani tedaviyle ilgili bir dosyamız var onu açtı okudu. Ve benim bu zamana kadar hiç yaptırmadığım bir tahlil istedi, önce ona bakmamız lazım genetik testi onun sonucuna göre konuşalım dedi ve bu testin sonucunun bir ay gibi bir sürede çıkacağını söyledi.Ben biraz aceleci olduğum için zaman dilimi çok uzun geldi.Hastaneden çıkınca eşim onca zaman bekledik iyi olacak doktor beyden pozitif enerji aldığını söyledi.
Derken tahlili verdik sonuçları alıp doktorun yolunu tuttuk ve doktor bey kanımda kromozomlarda bir sorun olduğunu söyledi kanım ne sıvı ne de pıhtı, bebekler beslenemiyor dedi ve kromozomlar normalin tam tersi tepetaklak dedi .Bunun için pgd işlemi yapacağız ama tedavinin sonunda %10 ihtimalde olsa transfer yapamayabilirim dedi.Ama tedaviye başlamadan sonucun ne olacağını bilemeyiz onun için başlayalım ve görelim dedi. Dedi demesine de ben o gün tek gitmiştim ve sanki her şey bitmiş gibi geldi. Önceleri sadece gebelik testinin sonucu olumlu mu olumsuz mu diye düşünen ben şimdi ikinci bir şeyi daha düşünüyordum. O an umudumu yitirdim sanki. Başladık ama bir de bana sorun ya olmazsa ya %10 luk durum gerçekleşirse ya her şey boşa giderse korkusu yedi bitirdi beni.Ta ki 25.07.2011 tarihine kadar 25.07.2011 pazartesi saat 13.30 gibi transfer gerçekleşti.Ben anestezi olduğum için hiçbir şey duymadım. (NOT:Bu bir ilkti,anestezi olarak transfer yapılması.)
Diğerlerinde uyanıktım ve ben uyandığımda bebeklerim artık benimleydi. Yine 2 tane 12 günlük süreç başlamıştı benim için.07.08.2011 cumartesi sabah 07.30 da evimde kan verdim. Sağ olsun komşum hemşire. O alıp hastanede gebelik testini yaptı. Dedim ki hemşire arkadaşa ne olur bir şey çıkmazsa beni arama hiçbir şey söyleme dedim. Artık tekrar uyumak mümkün değildi, yatağımda beklemeye başladım saat 10.30 olduğunda dedim ki kendi kendime tamam başa döndük her şey aynı.
Ve gözlerimi kapatmamla telefonun çalması bir oldu. Telefonu eşim açtı, hemşire arkadaş sonu. 8.99 yani pozitif dedi ve o an her şey durdu. Ne yapacağımı bilemedim nereye gitsem yatsam mı otursam mı ağlasam mı gülsem mi bilemedim. Sadece eşime sarıldım ve gözlerimiz doldu..Artık her şey başkalaştı,hayatım değişti.Doktora gittik ilk ultrasona girmek için. Bir de ne olsun iki tane transfer yapıldı demiştim ya ,3 tane bebek gördük.Bu çok büyük bir sürpriz oldu bize.Bu sefer de doktor bir tanesinin içeride bölünüp tek yumurta ikizi olduklarını ve ayrı bir tane daha olduğunu söyledi.Ama tek olanın kalp atışını duyamadık sonra tekrar gittiğimizde onun da kalp atışını duyduk
.Bu sefer yeni bir sorun vardı karşımızda, doktor bey 3 tanesinin çok riskli olacağını söyleyip bir tane olanı ya da tek yumurta olan ikizleri sonlandıralım dedi.Bize bunun kararını vermek için 3 aylık oluncaya kadar süre verdi.Çok mutluyken ,1 tane bebek isterken 3 tane bebek olacaktı.Onlara nasıl kıyılırdı ki nasıl seçim yapardık. Hangisinin sonlanacağına karar vermek duygusu bile çok ama çok kötü.Eşimle birbirimize sormaya korktuk.. Bir gün doktora yine gittik ama bu randevulu bir gidiş olmadı küçük bir sorunla yani ani başlayan bir kanamayla gittik. Çok ama çok korktum bebeklerime bir şey oldu sandım.Ve o zaman doktor bey sonuçlara baktı ve sizin için en hayırlısı olmuş dedi.
Yani artık iki tane bebek olduğunu söyledi.Buruk bir sevinçti bu..Karar vermek zorunda kalmamıştık Rabbim bize yardım etmişti.O gün bugündür tek yumurta ikizlerim benimle beraber 🙂 16. haftamızı tamamlıyoruz.Benim mutluluğumu ifade edebilmem çok zor.Sonsuz mutluyum.Şimdi bebeklerimi kucağıma alıp öpüp koklamak istiyorum ve diliyorum ki Allah herkese bu mutluluğu yaşatsın.AMİN
Evliğimin 10. yılı yaş 27 EDA – TAHSİN YAVUZ çifti 🙂 🙂 🙂 ( 2018)
..
Tüp bebek tedavileriniz için Çocuk istiyorum Formu ile bize ulaşabilir daha uygun koşullarda tedavi olabilirsiniz.