En umutsuz anımda yalnız olmadığımı bilmek ve mucizelere tanık olmak bana güç verdi
Sevgili Sibel Tuzcu, söz verdiğim gibi, işte bizim hikayemiz:
1998: Evlendik, bir süre bebek istemedik (Biz istemedik, ne komik). Planım 2002 de çocuk sahibi olmaktı.
2001: Annem hastalandı. Planlar askıya alındı. Onunla ilgilenmem gerekiyordu. Bebeği düşünemedim bile.
2003: Bu kez babam hastalandı ve onu kaybettik. Annem biraz daha iyiydi. Ama hamile kalamıyordum. “Sebebi bilinmeyen infertilite” ile tanıştık. Yaş (34) nedeniyle çare tüp bebekti.
2004: 1. IVF denemesi: Negatif.. Zaten apar topar olmuştu. İlk seferde olmayabilirdi. Ben de çok yoğun çalışıyordum. Bir daha ki sefere inşallah dedik..
2005: 2. IVF denemesi: Negatif .. Zaten anneciğim biraz sıkıntılıydı. Pozitif olsaydı onunla ilgilenemeyecektim.
2006: 3. IVF denemesi: POZİTİF, inanamıyorduk ama kese görülmedi, Beta HCG 3500 üzerine çıkamadı. Bir problem vardı. İki taraflı tüplerde dış gebelik gelişmişti. Acil operasyona alındım. Tüplerim alındı ve ben kendiliğinden gebelik gelişme umudunu da kaybettim. Ama iyi ki tutmamış, anneciğimin sağlığı kötüye gidiyordu.
2007 Şubat ayında annemi de kaybettim.
2007: 4. IVF denemesi: Negatif. Olmayacağını hissetmiştim. Bir de üstüne ovarian hiperstimulasyon sendromu gelişti.
2008 yılında iş yoğunluğum nedeniyle deneyemedik.
2009: 5. IVF denemesi: Negatif. Zaten işlerim çok yoğundu. Kendimi çok hazır da hissetmiyordum. Bebekten korkmaya başlamıştım. Bebekten ve tabii negatif sonuçlardan.. Korktuğum yine başıma gelmişti. Benim denemelerim artık yasak savmak, uğraştım ama olmadı işte demek içindi (…sanırım)
2009: 6. Tüp Bebek denemesi: Biyokimyasal gebelik.. Bir iki günlük mutluluk yetti.. Bir iki günlük endişe de.. Bu bebeğe kim bakacak, ona bir şey olursa nasıl hemen yanında olacağım.. İşimle evim çok uzak.. İşlerim çok yoğun, nasıl bırakıp izne ayrılacağım falan filan..
2010: 7. Tüp Bebek denemesi: Negatif. Çoook üzüldüm. En çok bu denemede üzüldüm. Çok ağladım. Ama aynı endişeleri de hala taşıyordum. Bu nedenle iyi bir şey yaptık. İşimize çok yakın bir eve taşındık.
2011: 8. Tüp Bebek denemesi yine negatifti.
Bu kadar deneme sonunda “Tebdil-i mekânda ferahlık vardır” deyip İstanbul’da bir merkeze başvurduk. İlk değerlendirme sonrası doktorumuz histeroskopi istedi. Histeroskopi ilk girişimde yapılamadı. Çünkü rahim duvarları ileri derecede yapışıktı. Nedenini Allah bilir… Sonra iki histeroskopik girişim ile rahimdeki yapışıklıklar temizlendi. Üç aylık bir tedavi sonrası Aralık 2011’de 9. Kez tüp bebek denemesi uygulandı. 16 Aralık 2011’de güzel haberi, 16 Ağustos 2012’de de kuzucuğumu kucağıma aldım.
Bu mail size ve savaşa devam edenlere borcumdur. En umutsuz anımda yalnız olmadığımı bilmek ve mucizelere tanık olmak bana güç verdi. Her negatif sonuçtan sonra sizlerle yeniden ayağa kalktım. Her şeyin gerçekten bir zamanı varmış. Dualarım artık “Savaşa devam edenler” için… Allah bu mutluluğu isteyen herkese hayırlarla yaşatsın.
Sevgilerimle
RÜE
Annelik hikayelerinizi bizimle paylaşın. sibelt@cocukistiyorum.com
Uzun süre anne olmak için çaba gösteriyorsanız Çocuk İstiyorum Formu ile bize ulaşabilirsiniz.