Tüp bebek başarı hikayesi :Verende Alanda Allah

Tüp bebek başarı hikayesi :Verende Alanda Allah .

Merhaba Sibel hanım; Size hikayemi anlatacağım. Ben 2004 nisanda evlendim. İlk iki sene maddi durumumuz biraz düzelsin diye çocuk yapmak istemedik. 2.ci senenin sonunda ilk kez evimize yakın bir özel hastanede kadın doğumcuya gittim. Gerekli muayenede bir şey gözükmeyince tahliller istendi. Maalesef o sıralar yine maddi durumumuz yüzünden tahlilleri yaptıramadık.1 sene daha beklemeye karar verdik. Bir sene sonra yani 2007 yılında durumumuz biraz daha düzeldi ve bizde tedaviye başlamış olduk. Tahlilleri yaptırdık bende prolaktin hormonu olması gerekenden fazla çıkmıştı. Doktor bir ilaç verip 3 ay sonra tekrar gelmemi bu arada hamile kalabileceğimi söyledi.

3 ay doldu tekrar gittiğimde prolaktin çok düşmüştü ama gebelik olmamıştı. Bunun üzerine yumurta takibine başlayacağını söyledi. Klomen isimli ilacı kullanmaya başladım. Ama yumurtalarım bir türlü istenilen büyüklüğe gelmiyordu.2-3 ay bu şekilde aynı tedaviye devam ettik.3.ayda yumurtamın bir tanesi büyümüştü çatlatma iğnesi ve gün aşırı ilişki önerdi doktorum. Ben beklemeye başladım ama sonuç hüsran olmuştu. Bir kaç ay daha klomen tedavisine devam ettik ama maalesef yumurtalar artık hiç büyümedi. Daha sonra doktor ilacın yetersiz geldiğini ve iğnelere geçmemiz gerektiğini söyledi. İğnelere geçtik onca iğnelere rağmen yumurtalar yine zoraki büyüyordu en sonunda iki tane büyüdü doktorda isterseniz bu ay aşılama yapalım dedi bizde kabul ettik.

2008 yılında aşılama yapıldı. Beklemeye başladık.15 gün sonra test yaptırdık sonuç 11,2 çıkmıştı. Doktoru aradım pozitif ama hemen ümitlenme iki gün sonra tekrarla ilaçlardan da değer öyle çıkmış olabilir dedi. İki gün sonra maalesef adet oldum ama yinede bir umut diyerek test yaptırdım. Sonuç 2,56 ya düşmüştü. Ben yıkılmıştım. Sonra bir süre ara vermeyi ve tüp bebeğe geçmeyi düşündük.6 ay sonra bir komşumuzun akrabasının tavsiyesiyle başka bir doktora gittik.2008 temmuz ayında tüp bebek tedavisine başlamış olduk.İğneler ilaçlar falan derken 15 tane yumurtam toplandı hepsi döllendi.3tane kaliteli embriyo transfer edildi.Ben 12 gün boyunca hiç kalkmadan yattım.Sağ olsun eşimin halası gelip her şeyi o yaptı.12 gün sonra birlikte test için kan vermeye gittik.O gün geçmek bilmiyordu.Akşam 5 te sonuç alacaktık.Kliniği aradık henüz belli olmadığını söylediler.Ben konuşamıyordum eşimin halası aradı en son sonucumun pozitif olduğunu değerimin 770 olduğunu söylediğinde gözyaşlarımızı tutamadık.Hemen doktorumu aradım o da ikiz olabileceğini söyledi.Eşimi aradım o inanamadı gözüyle görene kadar çok şaşırmıştı bende öyle.10 gün sonra kontrole gidip kalp atışlarını duyduk ikiz bebeklerimiz olacaktı.Çok mutluyduk kalp atışlarını duymak müthiş bir duyguydu.

Ama maalesef hamileliğim hep sorunlu geçti kanamalar, düşük tehlikesi her şey düzeldi derken bir sabah adet sancısı gibi sancılarım başladı üstelik çok az da kan gelmişti.Korktum ve doktoru aradım.Hemen hastaneye gitmemi söyledi.Gittiğimde doktor bebeğin aşağıda olduğunu rahimin açıldığını söylediler.Beni hemen başka bir devlet hastanesine gönderdiler.Hastaneye ağlayarak gittim.Bebeklerim doğacaktı ama daha çok küçüktüler yalnızca 23 haftalıklardı yaşamaları imkansızdı yol boyunca ağladım durdum.Sonra beni yoğun bakıma aldılar sancıları durdurmak için serum taktılar iğne yaptılar ama nafile durmak ne kelime daha da artıyordu.Artık beni sancı odasına aldılar suyumda gelmişti.Gece erkek olan bebeğim, bir saat sonrada kız olan bebeğim dünyaya geldi.2 gün küvezde durdular sonra onları kaybettim.

Tüp bebek başarı hikayesi : Hayatımın en zor günleriydi..

2009 senesi ocak ayı hayatımın en zor ve en kötü günlerini yaşadım. Hastaneyi ağlama seslerimle ayağa kaldırdım. Beni tanımayanlar bile teselliye gelmişti ama ne fayda…Günlerce aylarca ağladım . İki yavrum beni bırakıp gitmişti.Artık hayata küsmüştüm. Psikiyatriste gittim. Antideprasanlar kullandım.Onlarla birlikte bende ölseydim diye çok geçirdim (şimdi söylediğim bu sözden çok pişmanım o zamanlar acıyla isyan etmiştim) içimden ama olmadı.Eşimle ailesi sayesinde biraz toparlandım.Bir ay kadar başka bir şehre gittim eşimin halasıyla. Sonra evime döndüm.Bu zor günlerimde bana destek olan eşimi ve onun halasının yaptıklarını asla unutamam.

Evime döndüm, Allahıma yöneldim namazlarıma yeniden başladım, hep dualar ettim. Sonuçta veren Allah alan da Allah ,bunu iyice öğrendim ve hakkımda hayırlısı buymuş diyip durumu kabullendim. Sonunda kendimi toparlayıp 1 yıl sonra tekrar tedaviye başladım.

2010 yılı ocak ayında başka bir merkezde 2. tüp bebek tedavime başladım. Bebeklerimi kaybetmemde doktorumun da çok hatası olduğunu sonradan öğrendim. Bana hiç rahim ağzı ölçümü yapmadı normalde ikiz bebeklerde 12.haftadan itibaren rahim ağzı ölçümü yapılması , gerekirse rahime dikiş atılması gerekiyormuş.Bu nedenle başka bir doktora gittim.Bu kez tek embriyo ve 5.gün transferi yapılacaktı.Her şey güzel gitti 15 yumurtam toplandı. Transferim yapıldı.12 gün sonra test yaptım eşimde yanımdaydı malesef negatif sonuç aldım.Yıkılmıştım.Elimdeki son şansımda böylece gitmişti.
Artık her şeyi oluruna bırakmaya karar verdim. Bu arada internetten bazı kürlerin faydalı olduğunu okumuştum.İlk adetimi olduktan sonra bu kürlere başladım.Sonuçta kaybedecek neyim vardı ki.

Soğan kürü, incir kürü, hayıt kullandım. Hayıta devam ederken midem çok bulanmaya başladı. Halsizleştim. Kafamı kaldıramıyordum. Birde eltim bizdeydi kızıyla onunda eşiyle problemleri vardı. Kafam onlarla meşguldü ama bir yandan da hayıta devam ediyordum. Eltimi gönderdiğimiz ertesi gün yani 28.06.2010 da aşırı midem bulandı ve hiç yemek yiyemedim.Üstelik bu durum 15 gündür böyleydi.Bende mide rahatsızlığı yaşamıştım eskiden gastrit onun başladığını düşündüm. Eşim sakın hamile olmayasın dedi. Bende “yok canım ne hamilesi onca ilaçla iğneyle olmadı normal nasıl olacak ki” dedim. Israr etti test alalım diye yoksa dahiliye ye gideriz miden için dedi. İstemedim ama o gitti hamilelik testi aldı eve geldi hemen yaptım. Ve kocaman İKİ ÇİZGİ şok oldum. Mucizeydi bu. Allahın bana bir lütfu. Ertesi gün randevu alıp doktora gittim keseyi gördük. 7 haftalık hamileydim. Çok mutlu olmuştuk bu beklenmeyen mutluluk karşısında.O gün beni doktora eşim götürdü arabayla. O kadar heyecanlanmış ki arabanın farlarını açık unutup aküyü bitirmiş heyecandan.

Şu anda 24 haftalık hamileyim. İnşallah Allah kucağıma da almayı nasip eder.Lütfen bana dua edin bebeğimi zamanında ve sağlıkla kucağıma alabilmem için.
Benim dualarımda çocuk sahibi olmak isteyen herkes için inanın her gün yürekten dualar ediyorum. Rabbim anne olmayı herkese nasip etsin. Umarım yazdıklarımdan birileri umutlanır ve Allahın mucizelerini bir kez daha anlar ve ümit etmekten vazgeçmez.

Herkese saygı ve selamlarımla.

OA.

Bizi Facebooktan da takip edebilirsiniz.