Sibel’in Köşesi – Say 39 – 05.11.2002

Marmara Universitesi Tıp Fakultesi Tup Bebek Merkezi ve Cocuk İstiyorum Dayanısma Dernegi ve Cocuk İstiyorun Dayanısma kulubunun ortaklasa yaptıgı toplantı icin ilk basta soylenecek kelimeler bunlar oldu..

Onlara bu radikal toplantıda bizimle birlikte olmak cesaretini gosterdikleri icin cok cok tesekkur ettik..Herkes bir defa durup dusunurdu.. Cunku daima 5 yıldızlı bir otelin salonunda toplantılarımızı yapmıstık. Herkese orada da niye biz burda demediler.. Merkezin baskanı Prof.Dr.Mithat Erenusla ilk telefonla konusup davet ettigimde ve gemi turunu teklif ettigimde fikre hemen cok sıcak ve cok yenilikci yaklastı. Zaten amacımızın hasta doktor iletisimini saglamak oldugunu bu fikirden yola cıktıgımızı belirttigimde o da beni onayladı.Ama ben genede korkuyordum.. Mithat Bey gormus gecirmis bir profesordu, belli bir kalitesi vardı onu rasgele her ortama sokamazdınız oyle… Ekip ortamdan hoslanacakmıydı…? Elestireceklermiydi…? yoksa hoslanacaklarmıydı..?Ama hic korkugumuz gibi olmadı.. Toplantımızda gercekten cok seviyeli cok samimi oldu ve Prof. Dr.Mithat Erenus ve ekibi butun uyelerle tek tek ilgilendiler hemen hepsiyle gorustuler ve butun soruları 4 saat boyunca cevapladılar.

Gezi bittikten sonra herkes butun ekibe cok tesekkur etti ve teker teker ellerini sıkarak ayrıldılar.Herkes dost olmustu. Birseyler paylasılmıstı.. Birlikte gezmis ortaklasa pastalarımızı ve boreklerimizi paylasmıstık.gemide hepimiz aynı anda sallanmıstık.. Dalgalar gelince hepimize birden gelmisti.Herkes tekrar boyle bir beraberligi isteyerek ayrıldı…

Aslında gunler oncesinden bogaz turumuz icin hersey hazırdı. Bizler beynimizde herseyi yerlestirmistik.. Neler yapılmalı nasıl yapılmalı diye.. Dusunduklerinizin birer birer hayata gecmesi, dusleriniz gercek olması hos duygulardı… Gemi guzel hazırlanmıstı.Kaptanlarımız ve gemideki tayfalar cok nazik ve profesyoneldi.. Geminin icini cok severek hazırlamıslardı Herseyine dikkat etmislerdi bu gercekten hosumuza gitti. Herseyde cok cok yardımcı oldular. Bu gemi zaten hep turlar icin ozel hazırlanmıstı ama beklentilerimizin ustunde bir hizmetle karsılastıgımı soylemem gerek.Kalite olarak herzaman toplantılarımızı yapmıs oldugumuz Etap Marmaranın servisini aldık.. Buna cok memnun oldum..Geminin ici 220 kisilikti ve bizde yaklasık 70 kisi civarındaydık.Herkes gelirken yanında el emegi goz nuru pasta kek kurabiye borekler getirmisti..İclerine tuzla sekerle beraber ,özenin ,sevginin , ictenligin ve samimiyetin katıldıgı o kadar belliydiki…Fırından cıkarıp sıcak sıcak getirmislerdi.Yemege inanın doyamadık.. Degme Otellerin acık bufesine fark attıgımızı soyleyebilirim. Yaklasık 30 cesit tatlı tuzlu cesidi vardı. Bunlardan 17 tanesi yarısmaya katıldı ve 3 iclerinden en lezzetli uc tanesi derece aldı..Gezi bitiminde geriye birkac dilim kekten baska hic bir sey kalmamıstı… Onda da artık sanirim hepimiz patlama noktasına geldigimiz icindi…

Marmara Universitesi Tup bebek bolumu butun ekibiyle tam kadro gelmislerdi. Hatta Embryolog Dr. Sevinc Hanımin kızı da bir pasta yapıp getirdi ve yarısmaya katıldı..Enfes bir pasta yapmıstı. Fıstıklı pasta ve epey ugrasıldıgı belliydi. Bu ictenlik ve samimiyet butun uyelerimizin gercekten cok hosuna gitti.Yarısma esnasında yalnız ben pastaların kimlere ait oldugunu biliyordum ,hepsine ben sayı verdim. Juri neyin kime ait oldugunu ancak pastaların uzerindeki sayılara verilen notlardan birinci, ikinci ve ucuncu ortaya cıkınca ogrendi..

İcimizde yeniler vardı cogunlukla ve onlarla tanısmak cok hos oldu gene.. Eski uyelerle de sevgiyle hasret giderdik. Son dakikada gazeteden duyup tura katılanlar vardı ve hemen dernege uye oldular.. Hepsinin kucuk kucuk sıcak oykusu vardı anlatılacak . Hem huzunlendik hem gulduk..Yalnız basına gazete kupurunu alan ve hemen bir ciğ borek yapıp gelen bir hanım vardı.. Bizim oralarda bu cok meshurdur diye.. Ne olursa olsun tek basına buna katılacam diyip gelen .. Hemen oracıkta uye oldu, icimize bize katılmak istedi paylasmak istedi herseyi.. Cansın ozel olarak ilgilendi kendisiyle, oykusuyle ve uye olmasıyla…. İmkansızlıklar icinde mikroenjeksiyon yaptıramadıgı anlatmıstı bize ..Ne oldu biliyormusunuz?. Ucretsiz tedavi Mikroenjeksiyon ona cıktı… Kendi ismini duyunca ne kadar agladıgını tahmin edemezsiniz… Hepimize sarıldı ve agladı hıckıra hıckıra ,hepimiz agladık..

Toplantımıza iki gazeteci katıldı Onlardan da ozel olarak bahsetmek istiyorum.Anne-Cocuk dergisinden Anıl Hanım ve Vatan gazetesinde Emre Bey..İki sirin mi sirin genc insan. Bizimle toplantıyı dinlediler.Kek kurabiye ve pasta yarısmasında juri oldular en iyiyi sectiler. İcimizden guzel hikayeleri cıkardılar. Fotograflar cektiler. Tatlı tatlı kimseyi uzmeden.herkesle dost olarak ..ikisi de giderken cok guzel bir ortamı paylastıgımız samimi birer arkadasımızı yolluyorduk..

Resimleri eger Cemil Bey yetistirebilirse bugun gorebileceksiniz, benim bilgisayarım gecen hafta bozuldu.. Ama toplantı oncesi ben onu bakım merkezinde bırakamadım.Dolayısı ile scannerimi calıstıramadım bu nedenlede sizi resimlere hemen kavusturamadım..cok ozur dilerim hepinizden. Yoksa inanın bir gunun yarısı onu calıstırmak icin ugrastım.

Evet toplantı bittikten sonra ve herkes gittikten sonra geminin bizi biraktıgı kaldırımın otesine bir kac adım attık ve onumuzdeki cay bahcesinin yerden bir karıs oturaklarına cöktuk.. Artık hicbirimizde derman kalmamıstı. Toplantı acaba duzgun mu gidecek mi acaba gemide bir sorun olacakmı? yeterince kendimizi duyurabilmismiydik? İcim hala pır pır ediyordu bittigine inanamıyordum. Ama herkes hersey cok guzel diyordu.. Bu da onumuzdeki toplantıya baska bir formatta cıkma cesaretini veriyordu bana…