Mutlu bir haberim var.

Sibelcim cok mutluyum cokkk. Türkmenistandan bir kiz cocugu evlat edindik. 22 Kasim 2002 de evimizdeydi. 13 aralik gunu bir yasini evimizde kutladik. Sanki bayram gibiydi. Arkadaslarimiz, sevdigimiz insanlar hepsi vardi. Sitenin kazananlar kosesinde asagida yazdigim hikayemi yayinlarsan memnun olurum. Ayrıca geçmiş bayramınızı, gelecek yeni yılınızı kutlar, her şeyin herkesin gönlüne göre olmasını dilerim. Allahim bana bu mutlulugu yasatti, isteyen herkese yasatsin.

Hikayeme nerden baslayacagimi bilmiyorum, hani derler ya benim hikayem uzun diye, iste benimkide oyle aslında canim. 10 yillik mutlu bir evlilik , cocuklari cok sevme ama cocuk sahibi olamama. . . Bircok kez denenen tup bebek denemeleri, neden bulunamamasi, basarisiz sonuclar. Bunlarin sonucunda bikmis ve umutsuzluga kapilmis bir bayan. Allahima bin sukur ki esimle aramizin cok iyi olmasi, her nekadar ben uzulsem de bunu dert etmememiz. Ben cocuklari cok seviyorum, tanidigim tanimadigim her cocugu gordugumde operim. Bir gun aklima neden evlat edinmedigimiz geldi. Esimle konuyu konustugumda ondanda olumlu cevabi alinca biz Cocuk Esirgeme Kurumuna basvurduk. Ama biz yurt disinda yasadigimiz icin birde yasadigimiz yerde konuyu arastiralim dedik. 0-1 yas arasi kiz cocugu istiyorduk ikimizde. Hemen arastirmaya koyulduk. 6 aylik boyle bir kiz cocugu oldugunu ogrendik. Ilk onu gormeye gittigimizde bize gulen gozleriyle bakinca parmagimi siki siki tutunca bu benim olmali diye dusundum, sanki oda bana beni al der gibi bakiyordu. Neyse 5 aylık uzun uğraşlar, bürokratik engeller sonucunda kızımıza kavuşmanın mutluluğunu internetteki Can dostlaıimla birlikte yaşadık. Onlar hüznümüzü de  paylaşarak hafifletmislerdi, sevincimide paylasarak cogalttilar. Eve getirdigimiz ilk gun arkadaslarimiz ve ailelerimizde bizimle beraber sevinc goz yasi dokerek mutlulugumuzu paylastilar ve halen paylasmaya devam ediyorlar. O kadar cok mutluyuzki , kizimizla beraber sanki hayatimiza yeni heyecan ve MUTLULUKLAR geldi. Allahim sen agiz tadimizi bozma, kizimizi bizden ayirma, okula ilk baslamasini, okul mezuniyetini, dugununu, torunumuzu gormeyi nasip et. Isteyen herkesede nasip et. Annelik cok guzel bir duyguymus, her nekadar onu dogurmasamda sanki benden bir parcaymis gibi onu cok seviyorum, her anımı onunla geçirmek istiyorum. Tabi bu arada bu duygularıma babası aynen katılıyorr. Niye daha once kalkısmadık ki bu işe. ALLAHIM SANA COK ŞÜKÜRLER OLSUN.

Iste bizim hikayemiz boyle mutlu sonla bitti. . .

Sizde evlat edinme  ve koruyucu ailelik hikayelerinizi bizimle paylaşın burada mutlulukla yayınlayalım;
sibelt@cocukistiyorum.com    🙂