O Benim Kutsal Emanetim – Evlat Edinme

O Benim Kutsal Emanetim- Evlat Edinme

Merhaba Sibel Hanım,

Sitenizin çok aktif olmamakla birlikte uzun zamandır üyesiyim. Evlat hasretim 2 yıl önce sona erdi. 17 yıllık bir bekleyişten sonra yaşadığım mutluluğu sizinle ve de tüm anne adaylarıyla paylaşmak istedim. Bunu insani ve vicdani bir görev olarak gördüm. Çünkü yalnızca bir aileye bile yaşadığım mutluluğun benzerini yaşatmaya yüce Allah’ın izni ve sizin aracılığınızla vesile olabilirsem ne mutlu bana.

Bebeğini karnında değil yüreğinde büyüten yani evlat edinen annelerdenim. Evlat edinme fikri ve kararlılığı aslına bakarsanız zorlayıcı bir durum. Bu süreçlerde cesaretini toplayamayan, korkuları isteklerini bastıran ve ne çok şey kaçırdıklarının pek farkında olamayan anne adaylarını (bir zamanlar tıpkı benim gibi) ya da aileleri teşvik etmem gerektiğini düşündüm. Çünkü bu yolculukta kaybeden yok, karşılıklı kazanç ve paylaşım var. Böylelikle hem yavrularımız sıcak, sevgi dolu bir yuvaya kavuşuyor, hem de benim gibi her hücresiyle anneliğe kodlanmış hemcinslerim ve aileler çok çok mutlu oluyor.

O Benim Kutsal Emanetim. Ben bu mutluluğu geç yaşadım. Oğlumun bana aşıladığı sevgi ve enerji ile birlikte onu elimden geldiğince iyi bir şekilde yetiştirmeye çalışıyor,ruhsal, fiziksel ve mental gelişimi için uygun bir ortam yaratmaya gayret ediyorum. Süreci kısaca özetlemem gerekirse;

Evlenip, bebek sahibi olmak için makul bir süreyi geçirdikten sonra başlayan toplum baskısına, kültürlü bir çevrede yaşamama rağmen maruz kaldığımı belirtmek zorundayım. O yıllarda annelikle ilgili geçen her konuşma ve ortamdan kaçıp uzaklaşmak isterdim. İnsanların eminim ki çok iyi niyetlerle bana verdiği telkin, tavsiye ve tesellilerden gerçekten çok yorulmuş durumdaydım. 5 başarısız tedavi, alınan hormonlar ve de geçen yıllar beni artık bu istekten vazgeçirme noktasına getirmiş, ümitlerim tamamen tükenmişti.

Bu arada Sosyal Hizmetler’e de evlat edinme ile ilgili başvurumuzu yapmış bulunuyorduk. 3 yıl kadar sıranın bize gelmesini bekledik, 3 yıl kadar da karar veremedik. Meğer ruhlarımızın çok önceden sözleştiğini sonradan öğrendiğim oğlumu bekliyormuşum .

Oğlumuza 52 günlük bebekken kavuştuk. Pembe kıyafetli hemşirenin kollarından, onu kucağıma aldığım ilk anda, bana dakikalarca kilitlenen bir çift siyah gözle karşılaştım. “Beklediğim anne sen miydin?” diyordu o gözler. İnce bir battaniyeye sarıp, dışarı çıktık.  Birkaç resmi evrak ve imza işi için valiliğe uğradık, oradan da eve geldik. Hiç ağlamayarak tecrübesiz ve biraz da ürkek annesinin yersiz bir paniğe kapılmamasına katkı sağladı yavrum.

Eve getirdiğimiz anda evin havası değişti. Onun cennet kokusu kapladı her yanı. Genellikle sakin ve durağan olan evimiz bir anda şenlik yerinedönüştü. O akşam bütün dost, akraba ve komşularımız ellerinde koca koca paketlerle evimize akın etti. Uzaktan sadece selamlaştığım, hiç ummadığım insanlar bile ellerinde hediyeler ve takdir duygularıyla birlikte sevincimizi paylaştı. O sıralarda birçok hastalıkla mücadele etmekte olan babam da onu görme ve sevme muradına erişti. Yaklaşık 1 yıl önce ebediyete uğurladığım babamın mateminde beni en çok teselli eden ve yaralarımı saran sevgili oğlumdu.

Oğlumuzun geldiği ilk günler , yıllarca hayalini kurduğum minik zıbınlara, minik çoraplara, minik beşiğine bakıp mutluluk gözyaşları döktüm. Kavuşma biçimimizi hiçbir zaman sorgulamıyorum. Ben onu karnımda değil, yüreğimde büyüttüm. O benim öz be öz evladımdır, Artık o benim her şekilde kaderimdir.
Şu anda 2 yaşında. Okul yaşına geldiğinde pedagog eşliğinde gerçeği öğrenecek ve bunu kabullenecek, bundan zerre kuşkum yok. Biliyorum ki sevgi emektir, sevgi güvendir, sevgi paylaşmaktır, sevgi özveridir, yeri geldiğinde başucunda sabahlamaktır.

Bizim ondan tek beklentimiz, yavrumuzun mutluluğu, başarısı, vatana, millete hayırlı bir evlat olmasıdır. Ne babasının ne de benim, yaşlılığımızın ağır yükünü ona mal etmek gibi bir kaygısı ya da beklentisi yoktur.

Yavrum, çok akıllı, sevgi dolu ve pozitif mizaçlı. Yaşadığımız apartmanın, hatta sitenin maskotu oldu. Çevremdeki birçok kişi onu bana benzetiyor.  Bu kadar güzel bir armağanı hak etmek için ne yapmış olmalıyım diye soruyorum her gün kendime. O benim kutsal emanetim. O benim hayat bağım. O benim eksik kalan yanımı tamamladı, İnsanların bazen zalimce, bazen safça, bazen depervasızca örselediği özgüvenimi yeniden kazanmama katkı sağladı. Allah’ın mucizelerinden hiçbir zaman ümidimi kesmemem gerektiğini hatırlattı, 17 yıldır duymayı beklediğim “anne” kelimesini günde en az elli kere söyleyerek bana annelik duygusunu her zerreme kadar tattırdı. Şu an sadece yüce Rabbimden onu layıkıyla yetiştirebilmemiz için zaman, sağlık, enerji ve kuvvet diliyorum. Hayattayken her zaman gözlerimin içine çaresizce bakan sevgili anneme de artık yerinde rahat uyuyabilirsin diyorum.

Son olarak; çok düşük ihtimallerin peşinden koşarak hem vücut sağlığını, hem ruh sağlığını, hem de parasını, zamanını ve enerjisini sınırsız sayıda tedavilerle heba eden kader arkadaşlarıma bir de bu yolu, bu ihtimali düşünmelerini öneriyorum. Sevgiye, ilgiye, şefkate, bakıma muhtaç o kadar çok yavru var ki, bir o kadar da tıbben çaresiz ve umutsuz aile. Bu vuslat neden gerçekleşmesin. Biraz cesaret, biraz teslimiyet biraz da sağduyu ve iyi niyetle içimizdeki potansiyeli harekete geçirebiliriz. Dedikleri gibi sonunu düşünen kahraman olamaz. Yavrularımızın kahramanı biz, bizim kahramanımız da minik yavrularımız neden olmasın 🙂

Sevgilerimle

Z.N

Sizde hikayelerinizi bize yazın mutlulukla yayınlayalım

sibelt@cocukistiyorum.com

Bizi Facebooktanda takip edebilirsiniz.

O Benim Kutsal Emanetim- Evlat Edinme..konusunu okuyanlar aşağıdaki konuları da incelediler. ; 

Ben evlat edinmek istiyorum ama olmuyor. 

Evlat edinme iki taraflı iyilik yapmaktır . 

Değişik Bir Bakış Açısı — Evlat Edinme

.

Tüp bebek tedaviniz için Çocuk İstiyorum Formu ile bize ulaşabilirsiniz.

 

• Adınız-Soyadınız *
• Bulunduğunuz İl *
• Cep Telefonu *
• E-Mailiniz *
• Yaşınız *
• Probleminiz