İnanmayı bırakın hayalinin kıyısından geçemezdik.

Hocam merhaba. 5 yıllık evliyim. İlk 3 yıl istemedik son 2 yıldır aşırı çok istedik. Eşim askerde açık ameliyat şeklinde varikosel ameliyatı olmuş. Ancak durum daha berbat hala gelmiş 2. Ameliyatı oldu. Tabi biz 4 gözle ameliyat oldu en geç 1 yıla düzelir dedik. 6 ay sonra bir gittik 5 milyon altına düşmüş ilaçlar takviyeler ay nasıl yorucu bir süreç eşime yükledim habire 6 ay sonra 3 milyon. Bize azospermiye gidiş var hemen tüp bebek dediler.

Sürece başladık bu işin ehli olmayan çok insan var pcos olmama ragmen 18 yumurta toplandı OHSS oldum 20 gün yoğun bakımda kaldım. 2 ay rahim dinlendirme ohh sonunda transfer günü geldi. Ama bu kadar ağrı ve acıyı yaşatan merkeze güvenim çok sarsıldı ve hiç içime sinmiyor transferi olmak bile istemiyorum. Ağlaya ağlaya transfer oldum. 12 gün boyunca eşim eş bebek gül bebek baktı bana sonuç mu hüsran. İç çeke çeke birimize sarıla sarıla nasıl ağladık anlatamam. Banyo yaparken gögüslerime bakıp bebeğimi emzirdiğimi hayal edip sonra yere çöküp ben anne olamayacak mıyım diye duş altında hüngür hüngür ağladım. Çıktığımda 3 saat aralıksız ağladığımı anladım.

Berbat bi 20 gün geçti. Sonra bu tedavi olmadı adam akıllı değildi hiçbir süreci diyerek yeniden tedaviye karar verdim. İçime sinen en iyi yere gittim. Meğer bende ne hastalıklar varmış troid, insülin direnci vs. Eşimin sperm degerleri ise düzelmiş 40 milyon olmuş ancak morfoloji ve hız hala düşüktü.

Sonrasında 3 ay ön tedavi verdi doktorumuz. Biz harfiyen uyduk beslenmemize öyle özen gösterdik ki bir diyetisyen eşliğinde beslendik. Mayıs ayında tedaviye başlayacaktık ona göre kaliteli sperm yumurta olsun istiyorduk. Velhasıl beklenen o regli gelmedi. 12 gün gecikti ve eşim başladı bu gecikme bir testi hak etti demeye. Tabi ben bir çok defa bu gecikmeyi yaşadığım için ilaçlardan şundan bundan dedim. Ayrıca diyetisyen eşliğinde sürecimiz devam edince 8 kilo verdim bundan regli olamadım vs diyorum.

12 gün geçince testi yapayım negatif çıkacak nasılsa eşimde rahatlar bende psikolojik olarak rahatlar regli olurum dedim. Testi yaptım çöp kutusunun üzerine koydum nasılsa negatif çıkacak direk çöpe atacağım bitecek gidecek ..

Neyse 2 dk sonra geldim gözlerime inanamadım. Çift çizgi bana sırıtıyor. 5 dk geçti koyulaştı. Yok yok dedim yanlışlık var hemen gittim 2. Testi aldım oda aynı şekilde pozitif ama nasıl ağlıyorum gerçek mi gerçekse şükürler elhamdülillah demeler…

Sonra aracına atladım ama nasılım elim ayağım titriyor eşimi de yıkmak istemediğimden haber vermiyorum kan tahlili olmadan. Direksiyonu titremekten çeviremiyorum. Öyle zor oldu ki hastaneye gitmek… velhasıl kan sonucum da pozitif. İnanmayı bırakın bu sonucun hayalinin kıyısından geçemezdik biz. Dışarı çıktım havada öyle bir yağmur var ki dışarı çıktım kan sonucuna bakıyorum bir yandan ağlıyorum kağıt da benim gibi sırılsıklam olmuştu… Eşime haber verdiğimde eve geldi öyle güzel sarıldık ki. Eşim sonunda oluyor galiba dedi. Elhamdülillah dedik. Belki çok uzun bir yol bizi bekliyor ama hiç gebe kalmayan birisi olarak o kadar mucize bir şey ki bizim için …
Evet çok sevinirim böyle hikayeleri okur bize de nasip olur mu be derdik. Hatta geçen eşim tüp bebek öncesi normal yoldan

Olur belki dedi. Sonra birbirimize bakıp güldük çok zor olduğunu biliyorduk . Ama Rabbim ol der ve olur.

****

Teşekkürler sevgili dostum