BÖYLE BİR ŞEYİN BAŞIMA GELECEĞİNİ HAYAL BİLE ETMEMİŞTİM

Sibel Hanım Merhaba,

Benim hikayemde 2001 yılında başladı. 2001 yılında evlendim. Bizde ilk yıllarda çocuk yapmayı düşünmedik. 2004 yılında çocuk yapmayı düşünmeye başladık.Normal yollarla bebek sahibi olmaya çalışırken 7-8 ay gibi bir süre mutlu haberi almayı beklemekle geçti gitti. Yaşımın da 29 olması bir an önce doktor desteği almamız gerektiği kararını verdirdi bize. İlk olarak gittiğimiz doktorda muayene ve testler yapıldı ve sonucunda FSH değerlerimin normalden hayli yüksek olduğu ortaya çıktı. Doktorum bunun çeşitli nedenleri olabileceğini zaman içerisinde değişkenlikler gösterebileceğini hatta hayatımın herhangi bir döneminde normal yolla hamile kalabilmemin de mümkün olduğunu söyledi. Ancak bu benim büyük bir riskti. Doktorumuzun da telkiniyle tedavi yöntemlerine bir an önce başlama kararı aldık ve ilk olarak aşılama yöntemi eğer sonuç alınamazsa zaman kaybetmeden tüp bebek yöntemini denemek üzere planlarımızı bile yaptık. Ancak bu arada yaşananlara inanamıyordum. Böyle birşeyin başıma geleceğini hayal bile etmemiştim. Daha sonra başka bir doktora gitmeye karar verdim. Böyle bir durumda insan doktorlara bile güvenmekte zorlanıyor. Anlamıyorlar herhalde diye düşündüm. O sıralarda yakın bir arkadaşımın ağabeyi ve yengesi de benzer bir problemler yaşamış ve aşılama yöntemi ile bebek sahibi olmuşlardı.Onunla konuşup doktorlarının telefonunu aldık ve o doktora gittik. Aynı muayeneler, tetkikler sonuç aynı tek fark ise bu doktorumuzun hiç zaman kaybetmeden doğrudan tüp bebek yöntemini deneyelim önerisiydi. Ama ben bir kerede olsa aşılama yöntemini denemeyi istiyordum. Bu arada internette akşama kadar araştırma yapıyor, öğrenmeye çalışıyordum. O ara sizinle tanıştım, sizin sitenize ulaştığım zaman, bu sorunu yaşayan pek çok insanın olması ve bu platformda birbirlerine maddi ve manevi her türlü destek de olmaları beni çok şaşırttı ve çok mutlu etti. Burada çok güzel duygular yaşadım, çok güçlü hissettim kendimi. Her gün eşimle de paylaşıyordum sitede konuştuklarımı. Bir taraftan siteden manevi destek depolarken bir taraftan da doğal metodlar uygulamaya çalışıyordum. Beslenme düzenimiz tamamen değişti. Artık oyun haline gelmişti otlar, bitkiler, sebzeler… Eşim bir gün çocuğumuz olursa hayatım boyunca kereviz yemeyeceğim demişti. Et seven bir insan için sürekli sebze yemek çok zor olmuştu. Ve tedavi süreci.. İlk olarak Gonal-F iğneleri olmaya başladım.31 Aralık 2004 günü akşamı çatlatma iğnem yapıldı ve 2 Ocak 2005 de aşılama yapıldı. Sonramı sonra zaman durdu evet geçmeyen 12-13 gün resmen zaman durdu bizim için….Ta ki mutlu haberi alana kadar evet zamanın kaldığı yerden devam ettiğini mutluktan ne yapacağımı şaşırmış Allah’a şükürler ederken kendime geldiğimde fark ettim. Sonra yavaş yavaş zorlaşan hamilelik dönemi. Bebeklerimin ikiz olduğunu öğrendiğimizde mutluluğumuz bir kat daha artmıştı ama zor günlerin yeni başladığının habercisiydi aslında. Gerçekten çok zor oldu defalarca hastaneye yattım raporlar alıp işe gidemedim.Ama hiç of demedim. Hele de cinsiyetlerini bir kız bir oğlan olduğunu öğrenmek ayrı bir mutluluk verdi. Ama en önemlisi gelişimlerinin sağlıklı olduğunu bilmekti. Bebeklerimiz bi de aceleci davranıp 7,5 aylıkken doğmaya karar verince zorluklarımıza zorluk kattılar.1 ay hastanede kaldık bebeklerimizle. Çok şükür 1 ayın sonunda bebeklerim sağlıklı bir şekilde evlerine geldi. İkiz bebek büyütmek gerçekten çok zor ama şu anda çok şükür 15 aylık oldular ve dünyanın en güzel en varlıkları. Onlara bakabilmek için işimden de ayrıldım. Şu anda evimizde çok birlikte çok mutluyuz. Onları hiç kimseye emanet edemiyorum

Benim hikayemde böyle aslında yazacak o kadar şey var ki…. Bu süreçte bana destek olana herkese başta size olmak üzere tüm cocukistiyorum.com ailesine çok teşekkür ediyorum. Bu zaman zarfında sizlerden çok destek aldım ve çocuğumun olacağına hep inandım.Şimdide isteyen bütün arkadaşlarım için dua ediyorum.

Herşey için çok teşekkür ediyor ve bu kutsal mücadelenizde başarılar diliyorum. Sevgilerimle…

S.EKİCİ