Tam 44 yaşındaydım.Ben ona bonus diyorum

Merhaba Sevgili Sibel;
Ben 38 yaşında iken endometrozis teşhisi ile ameliyat oldum. Bir yumurtalığımın tamamı diğerinin de 3/4 ü alındı.Hem operasyon sonucu hem de ileri yaşım dolayısıyla çocuk sahibi olabilmem çok zor hatta imkansız gözüküyordu. Fakat anne olmayı her kadın gibi ben de çok istiyordum.Ve bu duygunun kariyer ya da para sahibi olmaktan çok daha anlamlı ve çok daha güzel olduğunu düşünüyordum. 39 yaşımda tedaviye başladığım zaman doktorlar yüzde 1-2 ihtimal veriyorlardı. Üç kez tanınmış bir merkezde tüp bebek tedavisi gördüm sonuç boş oldu. sonra doktorum artık bize gelme yapacak bir şeyimiz kalmadı dedi . Vazgeçmedim. Yine çok ünlü merkezlerden birine gittim.bu arada bir sürü aşılamalar ve yumurta olmadığı için tedavinin sonuna kadar gelip de iptaller olduğu da oluyordu.En son gittiğim merkezde de üç kez tüp bebek tedavisi oldum.Ve 41 yaşımda hayatımın en mutlu haberini aldım.Eczacı olduğum için ilaçlarım konusunda bilgi sahibi olmama rağmen yaklaşık 500 e yakın iğne olarak ve de oldukça büyük paralar harcayarak hedefe ulaşmıştım.42 yaşımda annelik duygusunu tatmıştım. öyküm daha bitmedi. Kızım 1.5 yasında iken adet gecikmesi dolayısıyla doktora gittiğim de ilaçların yan tesirini düşünerek müthiş bir korku ve paniğe kapılmıştım.Doktorum bana üç aylık hamile olduğumu söylediğinde donmuş kalmıştım ve bu kez tedavisiz zahmetsiz olarak kendiliğinden hamile kalmıştım.İşte o zaman işin psikolojik boyutunu ve stresin ne kadar önemli olduğunu anladım .Tam 44 yaşımda da ben ona bonus diyorum oğlumu dünyaya getirdim Aradan 9-10 yıl geçmesine rağmen o yıllarda yaşadıklarımı bugün gibi yaşıyorum Ve tüm anne adaylarına sadece UMUTLU ve SABIRLI OLUN diyorum .ANNE OLMAK DÜNYANIN EN BÜYÜK ÇILGINLIĞI ANLATILMAZ YAŞANIR. VE BİR KEZ ÖPTÜKLERİNDE HER ŞEYİ UNUTURSUNUZ..
N.Y.