Umuda Yolculuk

Merhaba sibel hanım, öncelikle böyle bir site hazırladığınızdan dolayı sizi yürekten kutluyor ve basarılarınızın devamını diliyorum.Ben 1969 (gerçekte 1970) eşim 1972 doğumlu ve 1990 yılının sonbaharında evlendik.Çok erken yaşta evlendiğimizden dolayı ilk 1-1,5 yıl çocuk istemiyorduk.1991 yılında çocuk için karar verdik ve 1992 yılında eşim hamile kalmıştı ve çok mutlu olmuştuk artık bir bebeğimiz olacaktı.Yavaş yavaş bebeğin hazırlıklarını yapmaya başlamıştık bile ama başımıza geleceklerden habersizdik ne yazık ki.Temmuz 1992 yılında eşim 2 aylık hamıleyken kanamaları oldu ve doktorumuza başvurduk.düşük tehdidi olduğunu ilaç kullanmamız gerektiğini söyleyerek tedaviye basladık.Ama sonucu hüsranla son buldu ve dünyalarımız yıkılmıştı. Bebeğimizi anne karnında kaybetmiştik.Düşük sebebini öğrenmeliydik ve doktorumuzla konuşarak bunun için tüm gerekli tetkikleri yaptık.yapılan tetkikler sonucunda annesinin kanında toxoplazma ımg mikrobu olduğunu ve bu mikroptan dolayı bebeğimizi kaybettiğimizi öğrendik.bu mikrobu ortadan kaldırmalıydık ve hemen tedaviye başladık ve tedavimiz başarıyla sonuçlandı.

Ama kötü kader peşimizi bırakmıyordu bu seferde eşim hamile kalamıyordu,daha fazla vakit kaybedemezdik.Hemen dicle niversitesi hastanesine basvurduk ve birkaç doktor (yrd.doç-doç-prof.) değiştirdik dunya kadar tetkik yapıldı(HSG-hormon etkikleri, laporoskopi, spermogram vb.)Tüm tahlillerimiz normal çıkıyordu ama bebeğimiz olmuyordu.Bize izahı olmayan kısırlık denildi Türkiyede %10 kadar hasta bu grupa girdiğini ve sizde bu grupa dahilsiniz denildi.tedavilerimiz devam ediyor ama bebek olmuyor tabi bu durum bizi her anlamda çok huzursuz etmeye baslamıştı.çok sıkıntı çektik ama hiçbir zaman umudumuzu yitirmemiştik.En son Doç.Dr.Ahmet GÖÇMEN beyle tanıştık şuanda(kayseri Doğum hastanesi Başhekimi sanırım) onunda teshisleri anlattığımız gibiydi.stres yapmamımızı, umudunuzu yitirmememizi, yaşınız genç olduğunu çocuğunuzun olacağını belirterek hemen tedaviye basladık tekrar ama sonuç yok wen son 3-4 kez aşılama yaptık ondanda sonuç alamadık bize isterseniz tüp bebek için sizi ankara veya istanbula sevk edeyim yapılacak baska bişey yok ya bekleyeceksiniz belli bir süre yada maddi olarak imkanınız varsa tüp bebeğe gönderelim dedi bize. Biz ise maddi güçümüzün olmadığını mevcut tedavilere belli bir süre daha devam edelim talebinde bulunduk ve olabilir dendi.

Sene 1998 tedavilere gidip geliyorduk evet hiç unutmam o gün eşimle beraber gidememiştim tedavi olmuştuk ve eşimin adeti o ay bir kç gun geçikmişti ki bu durum daha çok olmuştu o sebeble her seferki gibi olumsuz çıkacak diye düşünürken hayatımızın en mutlu haberini almıştık ve o gün KADİR GECESİYDİ Allah yüzümüze gülmüştü çok mutlu olmuştuk çektiğimiz sıkıntıların,acıların karsılığını alıyorduk ve anne ,baba olacaktık.ilk 1-1,5 ay çok sorunsuz geçiyordu ve Ahmet beyin kontrolundeydik.kurban bayramının hazırlığını yaparken eşimin lekeler halinde tekrar kanaması oldu.hemen Ahmet beyi aradık hemen gelin hastaneye diye ve biz hemen atladık hastaneye gidip ahmet beyin kontrolune girdik yapılan ultrason ve
tetkiklerden önemli bir sorun olmadığını kısasürede gececeğini ve çoksakin olmamızı istedi.eve kurban bayramınıda hastanede geçiriyorduk bayramdan bir hafta sonra taburcu olduk ve evde istirahat etmeye devam edecekti eşim.bu şekilde rutin kontrollerimiz devam etti ve 10/09/1999 tarihinde saat gece 01:35 civarında biricik kızım normal ve sağlıklı olarak dunyaya gelmişti ve biz bu savaşın haklı galibleri olarak zaferimizi kutluyorduk muradımıza ermiştik artık.ve bebeğimizi doğurduktan sonra Kayseri doğum hastanesine Başhekim olarak giden Doç.Dr.Ahmet GÖÇMEN beyede sonsuz tesekkürlerimizi sunarız.Tüm bebeği olmayan dostlarımızın en kısa zaman cocuk sahibi olmalarını canı gönülden ister ve devamlı onlar için dua ediyoruz.

Lütfen umudunuzu kaybetmeyin ve stres etmeyin
Herkese Sevgi ve Saygılarımızı Sunarız.