Ben bu savaşı eşim sayesinde kazandım.

Sibel hanım bana gonderdığınız emaılden dolayı çok teşekkür ederim ilginiz ve alakanızdan dolayı herşey gönlünüzce olur.bunu tüm kalbimle istiyorum.

Bende geçirdiğim zor günleri Çider ailesiyle paylaşmak istiyorum.

Ben 2002 yılında evlendim.evlilikten önce beş yıl nişanlı kaldık anlıyacağınız o zamandan şansızlık bizi buldu.evlilikten sonra kıbrıs’a yerleştik.Öncelikle biraz para biriktirip kendimizi ve olacak olan çocuklarımıza iyibir gelecek sağlamak için çocuk düşüncesini biraz erteledik.

2 yıl gibi bir süreden sonra çocuksuz olmayacağını ve artık zamanın geldiğine inandık . Tabi inanmak yetmiyor,uzun uğraşlar sonundahamile kalamamıştım.Artık doktora gitme zamanın geldiğini anlasmıştık.Doktor bizden bir tahlil istedi ve ona göre ilaç yazdı tabi ben o ilaçları sadecebir ay kullandım .sonraki ay kullanmadım ama diğer ay hamile kaldım.Bir gün test yaptırdığımda hamile olduğumu öğrendim ve doktora gittim.Her şey yolundaymış gibi görünüyordu .6.nci haftaya geçince biranda doktor değiştirmek istedik ve doktordan randevu alıpkliniğe gitmek için hazırlanırken bende hep bir tuhaflık vardı ama sebebin kliniğe gidince öğrendim. Evet anlayacağınız gibi doktor bizim dünyamızı karartan kelimeyi söyledi evet yaşam belirtileri yok çünkü ikizlerdi ve ……. tanı merkezine yani renkli doplere yolladı ve sonuç olumsuz kürtaj yolu görüldü ve karanlık bir dünya sanki boğulacakmış gibi.. ve kürtaj bitti artık o evde onların hayali olmadan yaşamak zorundaydım ama yapacak bir şey yok .Hayat devam ediyor.yaşamak zorundayız. Çünkü hayatını bana adamış bir kocam vardı.Bir sürü sonra beni psikologa götürme kararı aldık.delirmeden sadece konuşmam ve rahatlamam için tatile çıktım ailemi görmeye gittim.

Kasım ayında hamile kaldım ama tabi ki bu hamileliğin bana yaşattığı acı hiç unutmam.
Sebebi doktora gittik ben hamileyim dedim nerden biliyorsun dedi test yaptım ben anlamam mı? dedim yani anlayacağınız doktor o dakikadan itibaren tuhaf olduğunu kanıtladıve benden kan tahlili istedi.
Yaptırdık sonuç pozitif ama gelişme yok hiçbir şey yok ve iğne verip adet olmamı sağlayacaktı —Ama nasıl olur? dedim
.İkizlerden sonra böyle birşeye benim kararımla nasıl son verebilirim tabi bu arada bende kanamalar başladı hastaneye gittim.Gecenin bir yarısı çünkü parça kanamalar vardı .
Hastanedeki doktor bebeğin halen yerinde olduğunu şu ilaçları alıp eve gidip dinlenmemi istedi.tabi 4-5 gün sonra umudum tükendi doktorun yanına tekrar gittiğimizde onun söylediklerini yapmadığımız için bizi kliniğinden kovdu.
O kadar üzüntünün içinde …..Tabi iyi doktorlarda var bir tanıdık aracılığıyla başka bir doktora ulastık .”üzgünüm var ama gelişmemiş, kürtaj…. Dedi…Yine aynı şey!…
”evet yarın gelin” dedi doktor

Eşim izinliydi ve bütün gece benim başımda bekledi sabah olunca beni yıkadı ve bir şehir turundan sonra beni kliniğe götürdü.Herşey bitmiş ve uyanmıştım.

Aradan bir iki ay geçtikten sonra doktor doktor gezmeye başladık hiçbir şeyiniz yok yakında olur bir doktor bize tedavi uyguladı sonuç yok.yapacak birşey yok.

Ve sonunda şubat ayında Çider ve sevgili Sibel Tuzcuyla tesadüfen interneti karıştırırken buldum.Allah sizlerden razı olsun. Sizleri verdiği moral doğal yollarla tedaviler derken mart ayı son adetimi gördüm ve olanları denedim ,devamlı takip ettim.Yalnız olmadığımı anladım çünkü bütün arkadaş çevremin çocukları vardı ve beni anlamaları imkansızdı.Ama siz bize değer veriyorsunuz bizim mutlu olabilmemiziçinelinizden geleni yapıyorsunuz .Bize acıyarak değil insan gözüyle bakıyorsunuz..

Evet büyük beklemeden sonra ayın sonuna yaklaşırken sancılı ve lekeler gelmeye başladı.Tamam bu ayda adet geliyor dedim ve halsizlik ve rahatsızlıkların adet belirtisi olduğunu düşündüm ve 5 nisan oldu ve ben adet olmadım çünkü 4 nisanda adet olamam gerekiyordu.ve test aldım ama kendime acıyarak “yok bir şey niye kendini üzüyorsun?” dedim ama sonuç pozitif ve şu anda 7 haftalık hamileliğim devam ediyor .Allah hepinize bu sayfaya güzel anılarınızı yazmayı nasip etsin.

Eşlere sesleniyorum ;
Birbirinize destek olun bütün kadınlar annelik duygusunu tatmak ister ama beklemek ve sabır……..ben bu savaşı eşim sayesinde kazandım.

hepinize sevgiler Z.