Sibel’in Köşesi – Sayı 71 – 26.05.2003
NASIL BİR HİKAYE BU..?
Demet ve esi tüp bebek tedavisini Demet ve Soner Karakas cifti kazandı.Yarı ücretli tedaviyi ise Deniz Yalcın adında bir hanım. İki cifte de yeni tedavilerinde başarılar diliyoruz.
Size toplantıdan parça parça hatırladıklarımı yazacağım;
Oldukça yoğun konuşmalarla geçen bir toplantı idi. Bayağı kalabalıktı ve herkes konuşma ihtiyacı içindeydi.O kadar çok konuştum ki. Toplantı bitiminde kafam tam anlamı ile durmuştu.. Kimsenin adını falan hatırlayamıyordum. Zaten özürlüyüm bu konuda…
**
Elimde kavuniçi tüpler heyecanla salona doğru gidiyorum . gözümü alan bir ışık tv kanalının kamerası ayakların adeta dolanıyor yürürken.elimde tuttuğum tüplerin içinde 48 hayat taşıdığımı biliyorum. Sorumluluk çok ağır.Hepsine çıkmasını istiyorum aslında kimseyi birbirinden ayırt edemiyorum. Çünkü hepsinin biliyorum ki ihtiyacı var ve imkanları kısıtlı…
Toplantıdan bir gece önce Rabia arıyor üyemiz saat 21.20 ;
-Sibel hanım kurayı hazırladınız mı? Beni de koydunuz mu?
-Hayır Rabia kuralar toplantıda hazırlanıyor. Tabi ki senide koyacağız.
Rabia’nın umutsuzca sesi kesiliyor bir sessizlik , ağlıyor. Sinirleri bozulmuş nereye sarılacağını bilmiyor, telefonun öbür ucunda sessiz sessiz ağlıyor.Ne diyeceğimi bilemiyorum teselli etmek için ama keşke diyorum simdi ona sarılabilsem yada elini tutup sakinleştirebilsem.Kalbimin üstüne birisi çıkmış olanca ağırlığı ile bastırıyor sanki.
-Rabia yarın sen de orada olacaksın. Senide çalıştıracağım.. Kaç gündür onun histersekopisini ücretsiz yaptırabileceğimiz bir yer arıyoruz. Parası kısıtlı neyi nereye koyacağını bilemiyor..
Bizde öyle ona nasıl yardımcı olacağımızı bilemiyoruz bir türlü…
***
Bir gün önce dernekte üye formu dolduranlarla bağış makbuzlarını ve banka dekontlarını birleştirmeye çalışıyoruz.. elimde 3-4 tane form var ama makbuzları yok. Ama ertesi günü kura..Dışarıya telefon etmek istemiyorum açıkçası çünkü telefonlarımız çok yüklü geliyor ve ne ben ne de dernek bu ağırlığı kaldıramıyor.Ama içime sinmiyor bir türlü. İstemişler ki form doldurmuşlar .Acıyorum telefonu..Telefon hanımın telefonu.Ama bir erkek çıkıyor.
Soruyorum;
-Demet Hanım orada mı?
-Bu esimin telefonu. Ama simdi o dışarda ,yengemiz doğum yaptı da onun yanında..
-Öyle mi çok tebrikler aidatı yatırdınız mı acaba bir yanlışlık yapmak istemiyorum.Formlarla dekontları eşleştiriyoruz da ..
– aa evet esim söylemişti ama yatırmadım açıkçası..
– Peki o zaman bir dahaki sefere kısmetse yatırırsınız. Haziran kurasına katarız sizi.
– Yarın gelince ödesek olur mu?
– Tabi ki gene katılabilirsiniz.
Teşekkürler ve kapatma. Tamam.ertesi günkü isler tamamlanıyor. Suadiye otelinde gene ben 10.30 da oradayım,Cansını da peşimde sürüklüyorum. Salonu süpürüp sileceğim tozlarını alacağım,sandalyeleri dizeceğim ya..Aslında her şey hazır, bir tek bayraklar asıldı masamız düzenlendi. Her şey tamam. Biz 11.00 de tamamız. Ama ben bu huyumdan vazgeçemiyorum iste. Gelenlerle salonda sohbet ediyorum herkesle ayrı ayrı sohbet etmeye çalışıyorum sonra gelenler kalabalıklaştıkça birlikte sohbet başlıyor.
Kalamış Tüp Bebek Merkezinin ekibi de geliyor ve toplantı başlıyor. Sıra tüp bebek kurasında .isim okunuyor ve kenardan bir çift.. Bilmiyorum tam tanıyamıyorum herkesi..ama hikayelerini sonra duyunca hep üzüntü hem de sevinçle içim burkuluyor.Soner ve Demet çiftinin parası olmadığında önümüzdeki aya katılalım demişler ilk önce ama Demet hayır ne olursa olsun ben yarınkine katılmak istiyorum demiş. Yüzüğümü satarım gene katılırım demiş. Ve gitmiş satmış hem de 25 milyona!!. Sonra tanıdık birinden üstünü borç almış ve gelmiş.Üye olmuşlar. Ve kimseye de söylememişler toplantıya geldiklerini. Herkes onları doğum yapan yengelerini ziyarete gideceğini sanıyormuş.ellerinde de hastaneye götürülecek paket vardı zaten. Vazgeçmişler ve buraya gelmişler.Ve çıktı iste.. Tanrı yol gösterdi. Ve onlar bunu deneyecek imkanları yoktu ve yaratıldı..Tanrı’ nın gücü inanın ,çok büyük..İnsan dinledikçe tüyleri diken diken oluyor. Çok değişik duygular içinde dinledim.
Çok kalabalık ve basın tarafından da çok büyük ilgi gösterilen bir toplantıydı.Resimlerini
İnşallah fazla gecikmeden göreceksiniz.Yeni üyeler yoğun ilgi göstermişlerdi. İlgiden gerçekten çok memnun oldum.
**
Toplantıdan sonra eski üyelerle uzun süre salonun girişinde oturduk. Kimsenin kalkacak eve gidecek hali kalmamıştı.Hepimizin kalbi patur kütür atıyordu.Onca toplantı içinde ..Hayır.Sanırım başarımızın sırrı da burada yatıyor. Kanıksamamamızdan..Her zaman dikkat ve dikkat kendimizi paralarcasına .. Bize göre üyelerimizde en iyiyi hak ediyorlar.. Her zaman bir öncekinden daha iyisini..Kalamış Kadın Sağlığı Tüp Bebek Merkezi üyelerimiz arasındaki genel talep üzerine tedavide bize daha bir indirim yaptılar bunu da hastanelerdeki indirimler den öğrenebilirsiniz.
Her şey gölünüzce olsun.
Sibel Tuzcu