Sibel’in Köşesi – Sayı 50 – 25.02.2003

BELKİ UZUN BELKİ DE KISA BİR YOLDASINIZ

Belki uzun belki de kısa bir yoldasınız…………

Her başarısızlık sizin için birer kavsak…..

Endişeleriniz birer viraj…………..

Arkadaşlarınız bazen gaz pedalı olur, bazen fren…

Düşmanlarınız trafik ışıklarındaki kırmızı…

Aileniz yolunuzdaki uyarı tabelaları……

İs hayatınız ise engebeli bir arazi……..

Ama….

Deponuz prensiplerinizle doluysa,

Motorunuz iradeniz kadar sağlamsa,

İnandığınız her şey sigortanız olmuşsa

ve yan koltukta Tanrı’ nın varlığını her zaman

hissediyorsanız………

Dilediğiniz yere mutlaka varacaksınız……….

Evet dostlarım hepinize güzel haftalar;

Bu site umutsuzluklarını umuda çeviren insanların sitesi değil mi ?

Başarısızlıklardan yılmayan, deneyen, gene deneyen insanların buluştuğu yer. Korkulara yer vermeden, tekrar savaşmaktan yorulmayanların yeri..

Ve “Savaşı Kazananlar” bölümünde olmadık savaşları kazanmış onlarca arkadaşımızın hikayesi..

Her güzel sabah yeni bir mücadelenin başlangıcı olarak önümüze geliyor. Karşılaştığımız her türlü olumsuzlukları bir tarafa bırakarak onları halletmeye çalışıyoruz. Hayata, her türlü olumsuzluklara ve kadere karşı direniyoruz.

Şimdi birde içsel ve ailesel bütün sorunlarımız haricinde kar eklendi bir de savaş eklendi bütün bu zor koşullara.. Yük üstüne yük biniyor sırtımıza.

Ama bu günlerde geçecek sevgili dostlarım. Bu günler geçecek ve biz karanlık tünelin sonundaki ışığa ve güneşli günlere mutlaka ulaşacağız.. Önemli olan hedefi belirlemekti ve bizim hedeflerimizde belli….

Çocuk sahibi olmak ve çocuğumu kucağımda sağlıklı bir şekilde evime götürebilmek.

İstediğim yerde tedavi olabilmek

Tedavim sırasında hastane,otel ve ilaç masraflarını düşünmemek.

Tedavim sırasınca hakkım olan ilgi ve saygıyı her gittiğim yerde görebilmek .

Teşhisimin ve tedavimin yanlış yapılmaması.

Gördüğünüz gibi hepimizin hedefleri var ve aynı hedefler. O zaman bunları gerçekleştirme gücümüz için prensiplerimiz de var demektir.

Küçük bir hikaye ile de yazıma devam etmek istiyorum. Önümüzdeki hafta bunu daha fazla açıklayacağım:

Cengiz Hanın istilası sırasında O devirde yaşayan bir İranlı yazarın kaydettiği bir hikaye var.

Kırk elli tane İranlının sevk ettiği kervanın karşısına Bir atlı çıkar. İranlılara birbirlerinin ellerini bağlatır ve bütün kervanın mallarını sürüp götürür. Elleri bağlı İranlılar o halde şehirlerine dönerler ve başlarından geçeni anlatırlar.Bir tek adamın nasıl olup da kırk elli kişiyi bu hale getirdiğini soranlara da kervanbaşı şu cevabı verir.

Biz kalabalıktık; lakin aramızda bir birlik yoktu.O bir kişiydi ama kendisi ile birlikti.

Bu örnekten anlaşılacağı gibi doğru düzenlenmemiş kuvvetler zayıflığa dönüşmektedir.İyi düzenlenmiş , akıllıca bir araya getirilmiş tek tek kuvvetlerde büyük “kırılmaz” kuvvete dönüşmektedir.

Kıssadan hissemiz;

Sorunları yaşayanlar olarak ayrı ayrı ama çok insan olmanızın hiçbir anlamı yok..Sorunları yaşayanlar olarak bir bütün olmanızın ise çok anlamı var. Yukarıdaki 5 hedefe en kısa yoldan ulaşılmasını sağlayacak…

Çocuk İstiyorum Dayanışma Derneğine üye olmakla olmasanız bile toplantılara katılmakla kırılmaz kuvvet ve birlik konusunda ilk adımızı atmış olacaksınız.

Yazımı bitirirken buradan son çağrımı yapmak istiyorum.;

Ankara da ki bütün arkadaşlarımızı 08 Mart‘ta Gazi Osman Paşa da Best Apart Otelde saat 13.00 de City Hospital Tüp Bebek Merkezi ile yapılacak toplantımıza bekliyoruz.

Haftanız aydınlık,yollarınız karsız ve açık, geleceğiniz savaş korkusuz olsun.

Sevgiler
Sibel Tuzcu