Şu an Sekizinci Haftadayız

Merhaba Sibel Hanım,

Müjde!.. Biraz erken ama galiba ben de savaşı kazandım. Bayram da sizinle tebrikleşirken hamile olduğumu bilmiyordum. Hatta bir ilaç firmasıyla ilaç pazarlığı yaparkende… Şu an 8.haftadayız.

38.yaşımı bitirdiğim gün (21 Mart) ilk ultrasona girdik ve bebeğin kalp atışlarını dinledik. Evliliğimin ancak 4. yılında hamile kalabildim.

Sitenizin tabii ki çok faydasını gördüm. Size çok teşekkür ederim. Şimdi bu yolda mücadele eden arkadaşlara bazı naçizane tavsiyelerde bulunarak yardımcı olmak istiyorum.

Eşler, mümkünse bu konuda tam teşekküllü sağlık kuruluşlarında tüm muayene ve kontrollerini yaptırsınlar. Herhangi bir problem varsa tedavi edilsin. Ondan sonra bu işi başaracaklarına inansınlar . Tanrıya sığınarak ve doğanın verdiği tüm nimetlerden yararlanarak yollarına devam etsinler. Mutlaka Tanrısal Plan’da her şeyin bir zamanı vardır. Sonuçta bu iş, olması gereken doğal bir süreç.Yani her canlı doğar, büyür, ürer ve ölür. Kiminin önce, kiminin sonra olabilir…Olmuyorsa da mutlaka bunda da bir hayır vardır demek lazım.

Biz her ikimizde 35 yaşımızda evlendik. Hiç korunmadık, tıbben hiç bir problemimiz olmamasına rağmen çocuğumuz olmuyordu işte… Laparoskopi, defalarca HSG çekimi, 4 kez aşılama ve pek çok değişik doktora rağmen başaramamıştık. Sadece kanımda 250 üniteden yüksek sperm antikoruna rastlanmıştı. Bunun için 7 adet kortizon iğnesi olmama rağmen daha da yükselmişti…Eşim artık olmayacağına inanıyordu ve neredeyse beni de olumsuz etkiliyordu. Her doktora gidişimizde sinir krizleri geçiriyor, etrafıma küfür bile edip ağlıyordum.Kocam deli olduğumu söylemeye başladı. Ancak yine de ümidimi kaybetmemeye çalıştım. Sitenizi izledikten sonra daha da umutlandım. Sonuçta 46 yaşında bile anne olanlara hala rastlıyoruz değil mi ? Her ay yeni bir şans ve umut demektir. Özellikle tabiatın canlandığı ilkbahar ve yaz ayları biz de de olumlu değişikler yapmıyor mu?

Son 1 yıl boyunca ısırgan tohumlu balı sabah akşam yedim. Taze ısırganlı böreği ve yemeğini sık sık yedim.Bakliyatı sık sık pişirdim. Balık ve meyveyi çok yedim.Çayı ve kahveyi keserek adaçayı, süt içtim.Karanfil çiğnedim. Son ayda da ısırganlı balın içine arı sütü ve polen ekledim.Kendimi ferah tutmak için işyerimde ve özel yaşamımda sıkıntı veren insanlardan ve olaylardan uzaklaştım. Bitki yetiştirdim. Evimin temizliğiyle kendim ilgilendim. Dekorasyon mecmualarına bakıp gitar çalmaya çalıştım. Uzun yürüyüşlere çıktım. Bilerek kilo almaya ve sinirlerimi düzeltmeye çalıştım. Hamile kaldığım günlerde de kocakarı ilacı tabir edilen buhar üzerine oturma yöntemini bir kaç gün her ilişki öncesi tatbik ettim. Bu yöntemle hamile kalanları daha önce duymuştum.

Derken Ege Üniversitesi hastanesinde aşılamalardan sonra tüp bebek sıramız geldi. Ben kendime sadece 1 ay şans verdim ve fazla kilolarımdan kurtulmaya çalışırken kendiliğimden hamile kaldığım anlaşıldı. Bu arada 2 aylık hamile olmama rağmen 2 kg. vermişim. 58 kg.a inmişim…Tabii ki çok mutluyuz. Hala inanamıyorum.

Herkese kolay gelsin, Allah hayırlısından evlat versin diyorum…

Sevgiyle kalın!,,