Tüp bebek başarı hikayeleri ;Aşkımızın ve Sabrımızın Sonu: Hamileyim..

1994 yılında tanıştık; ben okuyordum o ise çalışıyordu. Askere gitti onu bekledim. Ve sonunda 05.09.1999 yılında çok sevdiğim eşimle ile evlendik. Birbirimizi çok sevdiğimize inanıyorum. İlk 2 yıl çocuk düşünmedik.

Çocuk düşündüğümüzde ise birçok sorunlar çıktı. Yapılan tetkiklerde bende yumurtlama problemi olduğu ortaya çıktı. Doktorum yumurtlama tedavisi uyguladı. Adetimin 4.günü klomen içiyor, 14.günü de yumurtanın çatlaması için pregnil iğnesi yaptırıyordum. Bu tedavi Şubat ayına kadar sürdü.

Bir Cuma günü gece geç vakitler. Göğüslerimde inanılmaz bir ağrı, ben hüngür hüngür ağlıyorum. Eşime herhalde ben göğüs kanseri oldum dedim. O da sabah ilk işimizin doktoro gitmek olduğunu söyledi. Sabah kaldığımda doktorumu aradım. Tanıdığınız bir doktor varsa ben ona gideceğim, göğüslerim çok ağrıyor dedim. Doktorum gel bir test yapalım belki de hamilesindir dedi. Benim hiç umudum yoktu ama yine de onu dinledim. Eşimle Hastaneye gittik test yaptırdık. Testin sonucunu beklerken doktorum yanıma geldi, merak ediyor musun sonucu diye sordu. Bende hayır etmiyorum çünkü hamile değilim dedim.

1 saat bekledikten sonra sonuç geldi. Sonucu aldım doktora götürdüm ve bana HAMİLESİN dedi.

Eşim ile benim sevincimizi görmeniz gerekirdi. O kadar mutluyduk ki sonunda oldu dedik. Sonra annemlere ve kayınvalidemlere haber verdik. Herkes sevinçten uçmuştu.

Rutin kontrollere gidiyor, folik asit, progesteron ilaçlarını düzenli olarak içiyordum. 18 Martta tekrar kontrole gittik . Doktor ultrason ile bakıyor yüzündeki ifadeyi ben hiç beğenmiyordum. Ve dudaklarının arasından şunlar döküldü: Gebelik sona ermiş ve bebek anne karnında ölmüştü. Gebeliğini sonlandırmamız gerekiyor dedi. Eşimin o yüz ifadesini ömrümün son dakikasına kadar asla unutmayacağım. Ve 2 gün sonra da kürtaj oldum. Bütün hayallerim yıkıldı. Rahat 1 hafta ağladım.

Bildiğiniz gibi zaman her şeyin ilacı. Mart ayında kürtaj oldum,Ağustos ayında ise safra kesesinden ameliyat olmuştum. Belki de hamileliğim devam etseydi ameliyat olamayacak ve daha çok acı çekecektim.

Mart ayından itibaren tekrar yumurtlama tedavisine başladım. Yine her adetin 4.günü klomen içiyor, 14.günü pregnil yaptırıyordum ve belirli günlerde birlikte oluyorduk. Yalnız bu arada doktorum bana; bana gelme psikolojik olarak etkileniyorsun sen her ay tedaviyi nasıl yapacağını biliyorsun; Aralık ayına kadar bu şekilde devam edelim dedi.

Mart-Nisan-Mayıs-Haziran-Temmuz ve AĞUSTOS. Evet Ağustosun 22 sinde birden bire hastaneye gittim. BETA HCG yaptırdım. Ve sonuç 605 yani pozitif. Doktorumu aradım sonucu söyledim. Hamilesin dedi. İnanmadım laboratuvarı aradım. Ben tahlil yaptırdım ama sonucu anlayamadım dedim. Onlarda pozitif olduğunu söylediler. Ben yarım saate yakın ağlamaktan bir hal olmuştum. Sonra Eşimi aramaya karar verdim. Akşamı bekleyemedim çünkü.Sana bir haberim var ; söyle dedi; hazır mısın dedim; çabuk söyle işim var dedi. Ben hamileyim dedim. Kulaklarına inanamadı. Dalga geçtiğimi sandı. Ama doğru olduğuna inandırdım onu

Dün doktora gittim. Gebelik kesesi görüldü. Doktorum şuanda herşeyin normal olduğunu takip altında olmamı gerektiğini söyledi.

Çok mutluyum ama temkinliyim. Hala inanamıyorum. İçimde büyüyen birşey var. Bildiğim tek şey dua ediyorum allaha, bana hayırlısıyla, sağlıklı ve ömürlü bu çocuğu kucağıma almayı nasip etsin diye.

Gelişmelerden hepinizi haberdar edeceğim.

Lütfen sabredin ve dua edin.

Sevgilerimle, Nil