YAŞADIĞIM ACI O KADAR BÜYÜKKİ KELİMELERE DÖKEMİYORUM BİLE..

Tanışma

Sevgili Sibel hanım,

Ben sitenizle yeni tanıştım,burada benimle benzer sorunlar yaşayan ama yılmayıp pes etmeden uğraşıp didinen ve sonunda galip gelen o kadar çok insan var ki..

Ben 2003 yılında evlendim,ilk bir yıl çocuk yapmaya karar verip de sonuç alamayınca doktora başvurduk ve bizim de henüz bitmeyen maceramız böylece başlamış oldu.

Bu zaman zarfında bize sebebi bilinmeyen infertilite tanısı kondu,eşimde ve bende bilinen bir sebep bulunamadı ancak sonuç da alınamadı.Önce hsg filmim çekildi,sonrasında sol tuba defekti dendi ve laparoskopi;histeroskopi ameliyatı oldum.Arkasından dört kez aşılama yapıldı ancak aşılamalardan sonuç alınamadığı için tüp bebek tedavisine geçildi.Biz istanbul’da yaşıyoruz bu konuyla ilgili pek çok merkez var,ancak biz tüp bebeğe geçildiğinde büyük bir merkezde yaptırmaya karar verdik..

İlk tüp bebek denememizde tutmuştu,9 eylül 2006tarihinde o mutlu haberi almıştık,hamileydim..O kadar sevinmiştik ki bazen acaba bu yaşadıklarım çok sevindiğim için mi oldu diye kendi kendime soruyorum,herşey çok güzel gidiyordu,kal atışını duymak yaşadığım en güzel anlardan biriydi.dördüncü aydan sonra kızımız olacağını öğrenmiştik,hiç kavuşamadığım kızım Maide…

Beşinci ayda da herşey normaldi,yanlız üçlü testinde nöral tüp defekti ile ilgili olan veri yüksek çıktığı için amniyosentez yapılmıştı verilerin hepsi temiz geldiğinde çok sevinmiştik,ancak benim beşinci ayda yükselen bir tansiyon sorunum olmuştu,bunun için ilaç kullandım..

Ve kötü sonuç ne yazık ki…Altıncı ay kontrolüne gittiğimizde bebeğimin karnımda ölmüş olduğunu öğrendik,yaşadığım acı o kadar büyük ki kelimelere dökemiyorum bile..

Herşey bitmişti…

Şu anda yeniden toparlanmaya çalışıyorum,sebep olarak da tam birşey bulunamadı.

Önümüzdeki günlerde tedavi gördüğüm merkeze yeniden gitmeyi düşünüyorum..

Benim mücadelem devam ediyor…