Engelli bir bebek doğurmayı seçmek

Merhaba;

Geçtiğimiz hafta engelliler farkındalık günü dolayısı ile Facebookta “Tüp bebek tedavileri ÇİDER grubumuzda arkadaşlarımıza bir soru sorduk..

Soru çok zor bir soruydu.

Hamile kaldığınızda İlk ay yapılan tahliller sonucu bebeğin zihinsel engelli yada bir takım uzuvları olmadan doğacağını öğrendiniz ve karar size bırakıldı.Ne yaparsınız ? Yani bilerek engelli bir bebek doğurur muydunuz?

Bu konuyu özelikle soya bağlı problemlerde “Genetik Tahlillerin” devlet tarafından ücretsiz olarak yapılması konusunda tavır alınması gerekir mi ,gerekmez mi ? bunu öğrenmek için fikrinizi almak istiyorum. dedim.
Sorum şu : Hamile kaldığınızda İlk ay yapılan tahliller sonucu bebeğin zihinsel engelli yada bir takım uzuvları olmadan doğacağını öğrendiniz ve karar size bırakıldı.Ne yaparsınız ?

Ankete 169 arkadaşımız katılarak bu konu hakkında fikirlerini yazdılar.
Katılımcı arkadaşlarımızın % 80 i doğururum dedi ( 128 kişi)
% 20 siz doğurmazdım ( 31 arkadaşımız) dediler.

Ama anket bir çok yorumu da beraberinde getirdi.;

Mutlaka doğururdum diyenler ;

***Tabiki doğururum ne gelirse Allah’tan baş tacı

***Biz evlat hasreti ile yanan insanlariz onun icin rabbimden bize evlar verince her turlu zorluguyla kabulumuz oluyor malesefki

**Gerçekten çok zor bir soru vakit imtihan vakti ne gelirse Rabbimden

***Canı biz vermiyoruz ki biz alalım Rabbim kuluna kaldıramayacağı yükü vermez Rabbimden gelen başım gözüm üstüne tırnağını yaratmaya halimiz yok

***Allahtan gelen geri çevrilmez bunu düşünmeniz bile yanlış

***Bu nasıl bir soru, kimseyi o kararla imtihan etmesin Rabbim,benimkine de öyle dendi nasip olursa doğacak yakında, hiç düşünmeden amniyosentez vb istemem dedim, Allah’ım herşeyin hayırlısını versin inşaallah

***Allahım herkese sağlıklı sıhhatli hayırlı evlatlar versin bu kadar beklediysem rabbim de bana onu uygun gördü ise işten çıkar ömrümün son dakikasına kadar emanetine bakmaya çalışırdım

Engelli bir bebekle zor bir hayat tercih olabilir mi?

***Bende doğurmayı tercih ederdim hatta oyumu da o yönde kullandım fakat böyle zor bir hayata kendimizden çok bebeğimizi sürüklemek ne kadar doğru olur orası tartışılır;(

***Bu soruyu cevaplamak bence çok zor çünkü o an ne düşünür ne yapılır bilmiyorum farkettimki bir olay arka arka yaşandığında aynı tepki ve davranışlar gösterilmiyor. O yüzden bu sorunun cevabını vermek zor küçük yaşta sağlıklı bebek doğurulsa bile bana bir şey olursa çocuğuma kim bakar endişesi oluşuyormuş. Yaşı olanlar bunu düşünebilir. Doktor tetkik sonuçları sorunlu çıktı diyip aldırmalısınız diyor aldırmayan anne adayının sonucun aksine sağlıklı çocuk doğuyor.. Bir arkadaşımdan 2 embriyo elde edildi genetiğe gönderildi 1 ci embriyo çoklu organ 2 embriyo down sendromu olduğu tespit edilmiş. Doktoru isterseniz down olanı yerleştirelim teklifinde bulunmuş arkadaşım bize bir şey olursa ona kim bakar düşüncesi oluşmuş ve kabul etmemiş cevabı bilinmeyen denklem gibi.

***Rabbim kimseyi bu şekilde imtihan etmesin… Ben ileri yaş annelerdenim ve tüp bebek dr 3 embriyon olsa bile yaşından dolayı onları kaybetme pahasına da olsa pgt yapacağım demişti lakin embriyoları yavaş gelişip kalitede iyi olmayınca 5. güne de gitmeyince 4cü gün apar toplar transfer edildi..
Daha sonra ısrarla amnio testti için yaşım dolayı ısrar etse de, Allah iman nasip etsin rutin kontrolu yapan doktorum ölçüler iyi bebekler güzel ilerliyor bebekler deyip itiraz etti ve “Hadi bir sorun var diyelim aldıracak mısınız dedi üstelik de iki bebek var karnında” der demez eşim ben atmam imza dedi…
Ben düşündüm, düşündüm çünkü yaşım ileri ve bana bir şey olursa ona kim bakar kimler sahip çıkar diye, yani onun sorunlarından kaçmak için değil ama ona kim nasıl bakar diye çok düşündüm…
Yani olaya özürlü çocuk istemediğimden değil, çocuğum kimlere kalır kimler bakar neler çeker benim yokluğumda bu psikoloji kapladı beynimi.. Şükürler olsun sağlıklı doğdular ama o tasa bitmedi , şimdi de dualarım hep “Rabbim elleri ekmek tutup kimseye muhtaç olmadıkları günlerini göster” diye dua ederim…
Yine yeniliyorum olaya öyle bir çocuğa sahip olmamak, onu istememe adına değil, çocuğum neler yaşar neler hisseder diye de bakılmalı bence.. Rabbim kimseye böyle bir ikilemde bırakmasın, biliyorsunuz o test belli zamana kadar yapılması lazım ben o zaman geçene dek kafayı yedim nerdeyse, iyi ki de yapılmamış biri bizim peygamber sünneti denilen şekilde doğdu, tabi bu bize göre sünnet tıp da bir kusur eksik ve eğer yaptırsaydık biri o testte sorunlu çıkacaktı ve zaten bir sürü sağlık sorunlarım vardı birde bunu düşünerek nasıl biterdi o günler bilmiyorum…Bunu da özel olarak araya sıkıştırdım ki, olurda başına bu testti yaptırıp görüntülerde kesin bir bilgisi olmayanların dünyası zindan olmasın, o test bu gibi ufak şeyler de de pozitif yani bir sorun var gösteriyor…Rabbim kimseleri yavrusu ile imtihan etmesin..

…

Kendi adıma yazacak olursam, zaten anda kendinizi ve çevrenizi düşünmüyorsunuz aklınıza bile gelmiyor, ilk akla gelen bana hep ihtiyacı olacak kısmı.. Yani çocuğun engeli ve bakımı zorlukları değil direk 15- 20 sene sonrasına odaklanıyorsunuz ve daha sonra ne olacak kısmı düşünülüyor..

Engelli bir bebek doğurmayı seçmek ..

Peki tahliller her zaman doğru mu çıkıyor ? işte size bir kaç uç örnek ;

***45 günlükken özürlü tanısı konuldu 7 aya kadar bu böyle gitti 4 hastane 7 doktor değiştirdim çünkü hepsi seninde hayatın tehlikede felakete sürüklüyorsun kendini yaşamayacak bir bebek için bunu niye yapıyorsun dediler. Onlar yüzünden bana yaşattıkları yüzünden 8 ayda kısmi felç geçirdim tansiyondan 1 ay bebeğimi emziremedim şükür eski sağlığıma kavuştum ufak kalıntılar olsada. Bebek mi? Şükür nur topu gibi 10 aylık yürümüş 2 yaşında zeka küpü bir oğlum var. İmtihanımı başarıyla geçtim❤️❤️

***

***Aslında bir tedavisi mümkün değilse yaptırmak saçma geliyor tabi doğurmayı düşünenler için örneğin bir tanıdığıma down sendromlu dediler kadın doğurdu çocuğun hiçbir şeyi yok peki o hamilelik sürecine ne demeli ?

***Bize de kol ve bacakları kısa olacak dediler tahlil yaptırın dediler. Biz yaptırmadık ne olursa olsun bizim kızımız dedik ve Maşallah çok sağlıklı doğdu.

Benimde bir anım var tabi bu konuyla ilgili. Hamile kalıp da başından bir şeyler geçmemiş kaç kadın var ki?

Hamileliğimin 5.ayında amniyosentez yapılması gerektiğini söylediler. Nedenini sorduğumda bunun rutin bir sey olduğunu ve özellikle 40 yas üstü kadınlarda çok gerekli olduğunu belirttiler .Çocuğun zihinsel engelli veya buna benzer bir sorun olup olmadığına bakılması gerek dendi.”öyle olursa ne yapacaksınız ” diye sordum Alınması gerekebilir dediler.Çook korktum tabi ki 5.ci ayin içindeydim. Artık bebeğin doğmasına hazırlanıyordum. Bütün hormonlarım tavandı..Neyse amniyosentez yapıldı 20 gün içinde haber veriyoruz dediler.O günler korku dolu geçti. Çıkan sonuç %50 özürlü idi… Duyduğumda dehşete kapılmıştım bir odada duvarın dibine çömelip ağladığımı hatırlıyorum günlerce. Doktor bir hafta sonrasına görüşmek için gün verdi..Bebeğim ne olursa olsun bu kadar uğraştım doğuracağım kimse bir şey yapamaz aldırmam diye söylenip durdum. Doktora aynı şeyi söyledim..O da bu tahlillerin %50 ihtimal verdiğini sağlıklı da olabileceğini söyledi.Bekleyelim bakalım dedi..

Sonuçta kızım doğdu..Sağlıklıydı çook şükür..Ama asla o günleri unutmadım çook zordu..

Engelli olsaydı cok üzülürdüm tabi ki..Bu kadar uğraşmanın sonucunda hayat boyunca senin bakmana bağımlı bir birey dünyaya getirmekte zor..

Eşimin kardeşinin var böyle bir çocuğu .Adam ben ölürsem bu çocuğa kim bakacak diye düşünmekten sinir hastası oldu. Psikolojik tedavi gördü .Sonra Kalp krizi geçirdi.Bütün sülaleye büyük üzüntü.. Sorumluluk duygusu bambaşka bir şey. İnsanı yoran ve çok yıpratan bir durum.

Allah kimseye bu şekilde imtihan etmesin.Sağlıklı bebekleriniz olsun İnşallah..

Sevgiyle kalın

Aliye Sibel Tuzcu