Tüp bebek başarı hikayeleri ; Bir gün kesinlikle bir minik kapınızı çalacak .

Merhaba Sibel Hanım;

En umutsuz zamanımda internet üzerinden size ulaşmış ve üye olmuştum. Tüp bebek serüvenimi sizinle paylaşmak isterim. 29 yaşında evlenmiş ve evliliğim 3. günü sağ bacağımdaki aşırı şişlik üzerine doktora gitmiştim. Tam dokuz ay bu şişliğin adı bulunamadı en sonunda tanı kondu. Lenf ödemdim.
Tabi bu yeni evli biri için büyük bir yıkımdı. Bırakın yeni evli olmayı herkes için de yıkım olabilecekti. Sabah kalktığınızda bacağınızdan geçmeyen bir pantolon yada ayağınıza hiç olmayan ayakkabılar… Neyse, eşimin de büyük desteği ile bir yılı öyle böyle geçirdik bu sefer çevre baskı nedeni ile biz de kendimize “Bebeğimiz neden olmuyor?” sorusunu sormaya başladık. Malum bacağımızda lenf ödem olunca herkes kusur arıyordu, bizde de kusur vardı. Bunun üzerine jinekologa gittik. Doğal koşullarda olma ihtimalini bile denemeden( yumurta takibi yada farklı ilaç denemeleri ) aşılama yöntemi uygulandı. Sonuç olumsuz oldu. Artık ben de bacağa kusur buluyordum ancak tıbben böyle bir tanı konulmadı. Risk almamak için tüp bebek denemesi yapmanın uygun olacağı söylendi ve ben özel hastanedeki maliyetler ve de bacak nedeni ile kalp damar cerrahisi konsültasyonu olabileceği nedeni ile tıp fakültesini tercih ettim. Bacağıma rağmen çalışıyor ve hayattan kopmamaya da özen gösteriyordum. Çünkü 29 yaşına kadar kolay elde ettiğim bir şey yoktu biliyordum ki bebeğimi de kolay elde edemeyecektim. İlk tüp bebek denemesi yapıldı sonuç olumsuz. Bu arada işsiz kaldım, sanırım anne olma isteğimi işverenim lüks olarak düşünüyordu. 1. denemenin başarısızlığını kabullenmek kolay olmadı ama yılmadım 2-3 ay sonrası 2. deneme yapıldı sonuç yine aynı.

Bu arada sizin grubunuza üye oldum. Hikayeleri dinleyerek avunmaya çalışıyordum ama olmadı ve psikiyatrik destek aldım. Ve tam bir anaç gibi co-culture yani tüp bebeğin en yüksek olasılıkla tuttuğu yöntemi denemeye karar verdim. Yöntemi araştırdım doktorlardan bilgi aldım ve Nisan ayında deneyecektim ki hastanedeki ekibin ayrılacağını öğrendim. O gün şuna karar verdim bu yıl tüp bebek yada farklı bir yöntem uygulamayacaktım. Haziran ayında yıllık iznimizi kullanmak için İstanbul’u terk ettik ancak, gündem hep aynı bebekle ilgili çevresel baskı devam ediyordu. Tatilde jinekologa gittim ve hamilesiniz dendi. İnanması o kadar güçtü anlatamam, doktora da söyledim. O kadar deneme sonunda inanamayışımızda normaldi. Fakat bunun ilk olmadığını öğrendim. İstanbul’a geldim ve şu anda hamileliğimin başındayım.
Hikayemizi tüm umutsuz arkadaşlara ibret olması için paylaşmak istedim. Çünkü bir zamanlar ben de aynı durumdaydım inanın Allah’a isyan ettiğim günler olmadı desem yalan olur. Ama şimdi şükürler olsun ki yolcumuzu bekliyoruz. Allah herkese bu duyguyu yaşatsın. Bir zamanlar yaşanan tüm kötü şeyleri unutturacak miniği ellerine alsınlar. Dua etsinler bir gün ama bir gün kesinlikle minik kapınızı çalacak.

Size ve ekibinize bu dönemde yanımızda olup, bizi aydınlattığınız için teşekkürler…

İyi günler…

….